yalnızlığım!...

Sıcakta buğulanmış odamı camına / İçinden oklar geçen kalpler çiziyorum / Boşluktan olsa gerek / Şimdi ne zaman bir boşlukta kaldığımı hissetsem / Bırakmıyor yakamı yalnızlığım, /

yazı resim

Çoktandır katlanıyorum yokluğuna
Ellerim kanayan yara
Kim bilebilir ki?
Senden bana kalan ızdırabı
Vurgunum işte,verdiğin tüm acılara

Eğer aşktan sözedildiğini duymasamda
Yine seni seveceğimi bile bile!…
-Nerden çıktı karşıma? diyorum, bu adam!
-Kendi kendime……..
Senin içimde resim altı sözcükler bıraktığını
Kim bilebilir ki?
Gidişinin sonrası kocaman bir boşluk
Şimdi ne zaman bir boşlukta kaldığımı hissetsem
Boşlukta olmadığımı ıspatlamak istiyorum herkese
Kulağım her an çalacak gibi duran kapıda
Sıcakta buğulanmış odamı camına
İçinden oklar geçen kalpler çiziyorum
Boşluktan olsa gerek
Şimdi ne zaman bir boşlukta kaldığımı hissetsem
Bırakmıyor yakamı yalnızlığım,

Başa Dön