Kesin kanatlarım var benim,
Sadece farkında değilim…
Yoksa durup durup neden ayaklarım yerden kesilsin ki
Sanmam – aşık değilim!… kesin değilim…
Heryeri pembeye boyamışlar…
Dünyayı tek renk görmekle ne işim olur benim???…..
Sen öyle bakınca,
Havalanıyor içim, ben sanki ben değil..
gelecek uzaklara yelken açan bir gemi
yarınlardan daha öte kurduğum,
hayal değil
sen değmiş olamazsın ellerime!…
dizlerimin titremesiyle, ellerimin ne alakası var ki?..
kesin aklım başımda değil benim
durup durup gülümsemek istiyor gözlerim
içimde biryerlerde uçuyor kelebekler
sen, ben , hiçkimse farkında değil…
yüzümde açan güller mevsimden olsa gerek
yoksa benim mutlulukla ne işim olur ki??
ben öksüz soğuklarda bir ateş arayan biçare
Bu gözler kesin senin değil, yok yok eminim!…
kalbimdeki cam kırıklarını toplayan
saçlarıma dokunan sen değil…kesin değil
İçimdeki öylesine bir uçma isteği!…
elime uzanan elleri tutmakla ne işim olur ki?..
karanlık buralar
uzatma ellerini
gelme!…
kör oldu yüreğim!…
ölemem belki!…
bu saatten sonra dönemem de!..
artık aşkınla işim olmaz benim!….
