|
Zehra
(Necmettin Yalcinkaya) 22 Eylül 2023 |
Anı |
| |
 Üzüntüsünden tırnaklarını yiyor, burnundan soluyordu. Aynadaki resmine hüzünle baktı. Gözleri alnında oluşan çizgilerin arasına dalıp dalıp çıkıyordu. Ve gittikçe ağaran saçlarına içerleniyordu: |
|
|
Kısa Bot
(Necmettin Yalcinkaya) 27 Aralık 2020 |
Anı |
| |
| Dolmuştaydım; günün yorgunluğu vardı üzerimde. Hafta sonu olduğu için trafik ağır ilerliyordu. ‘İnip yürüsem eve daha erken varırım,’ diye düşünüyordum ama yürümeye takatim yoktu. |
|
|
Toprak Kokusu
(Necmettin Yalcinkaya) 1 Ağustos 2019 |
Anı |
| |
| Sokağın başında durdum, kederle izlemeye başladım. Evlerin çoğu çoktan dört-beş katlı apartmanlara dönüşmüştü. Çocukluğuma dair hiçbir iz kalmamıştı. |
|
|
Sırtımızdaki Çizik Çarpı
(Necmettin Yalcinkaya) 27 Mart 2019 |
Anılar |
| |
 “Çarpı/ Bir Alevi Öğretmenin Anıları” yazar Ali Rıza Aksin’in Kırmızı Fare’nin devamı niteliğindeki ikinci anı-romanı. 2018 Zuzu Kitaptan, 270 sayfa... |
|
|
Sahile Vuran Kelebek
(Necmettin Yalcinkaya) 19 Nisan 2018 |
Çocuk |
| |
 Aylardır dünyayı dehşet ve korku içinde bırakan Kara Vandalların Kobanê’ye saldıracakları haberleri geliyordu çöl taraflarından. Kara elbiseli, kara bayraklı ve kara kalpliydiler… Hunharca öldürüyorlardı, yakaladıklarını kesiyor, kadınları satmak için kaçırıyorlardı. |
|
|
On Çocuktuk
(Necmettin Yalcinkaya) 2 Mart 2016 |
Anı |
| |
| Önce bir ıslık sesi duyuldu, ardından bahçe kapımız gıcırtıyla açıldı. İçeriye düşecek gibi oldu dayımın oğlu Elbeyi. Nefes nefese kalmıştı. Elini tükürüğüyle ıslatıp saçına şekil verdi… |
|
|
Kömürcü
(Necmettin Yalcinkaya) 1 Mart 2016 |
Anı |
| |
| Kapımızın önündeki kaldırıma çökmüş, hoş bir sohbete dalmıştık. Önümüzden megafonuyla bağıra bağıra geçen, kömürcünün kamyoneti aramızdaki sohbeti böldü. |
|
|
Duvar Yazılaması
(Necmettin Yalcinkaya) 22 Haziran 2015 |
Anı |
| |
| Uyanmış, yatakta keyif yapıyordum. Kulağıma bir uğultu doluştu birden. Kulak kabarttım… Sabahın kör bir vaktinde kadınlar bizim evin önünde toplaşmış aralarında bağıra çağıra tartışıyorlardı. Annemin sesini duyar gibi oldum. Balkona koştum hemen. Beni görünce annem: |
|
|
Hoş Geldin Yazın Dünyasına Işkın!
(Necmettin Yalcinkaya) 21 Haziran 2015 |
Tarihsel Roman |
| |
 Sevgili İsmail Güner’in, “IŞKIN” Romanı Ozan yayıncılıktan çıktı. Yazar Güneş Ülkesini –Elbistan Ovası ve Nurhak Dağı’nın etekleri- doğup büyüdüğü, acıların ve sevinçlerin yeşerdiği toprakları anlatır. |
|
|
Babam, Üç Amcam ve Halama
(Necmettin Yalcinkaya) 26 Mayıs 2015 |
Anı |
| |
| İnsandı babam. Uzun boylu. Ela gözlü. Yakışıklı. Annem çok kıskanırdı onu. Rahat yüzü göstermezdi. Toprak Su’da sürveyandı. Gölet ve drenaj kanalları yapardı. Pazartesi işinin başında olur hafta sonları eve dönerdi. Özlerdik onu, özletirdi kendini. Mahallede herkes severdi onu. |
|
|
Bahçedeki Tuvalet
(Necmettin Yalcinkaya) 2 Mayıs 2015 |
İronik |
| |
 Birkaç arkadaş, gazete sattıktan sonra derneğe dönüyorduk. |
|
|
Acı Esintiler
(Necmettin Yalcinkaya) 25 Nisan 2015 |
Anı |
| |
| İzmir 1 Nolu Sıkıyönetim Komutanlığı'nda süren davamız nihayet bir karara bağlandı. Hakkımda istenilen 5 yıllık ceza da onaylanmış oldu. Ama avukatlarımız temyize başvurdular. “Sonuçlanması birkaç yıl sürer…” dediler. |
|
|
Sokaklar Babam Kokuyordu
(Necmettin Yalcinkaya) 24 Kasım 2014 |
Çocuk |
| |
| Babamı hiç tanımadım ben. Kokusunu duymadım. Kulaklarımda asılı değil sesi. Resmi de yoktu duvarımızda. Olsaydı bakardım… |
|
|
Alinin Güllüsü
(Necmettin Yalcinkaya) 20 Ağustos 2014 |
Çocuk |
| |
| Ortalık yeni yeni aydınlanıyordu. Günün ilk ışıkları camdan süzülüp odaya dolunca kalktı yatağından, önce giyindi ardından elini yüzünü yıkadı. Buzdolabından annesinin akşamdan hazırlamış olduğu sandviç paketini aldı, okul çantasına özenle yerleştirdi. |
|
|
Stres Bileziği İzmir Kitap Fuarında
(Necmettin Yalcinkaya) 23 Nisan 2014 |
Didaktik |
| |
 Salonda, yemek masasının etrafına dizilmiş, neşe içinde koyu bir sohbete durmuştuk. Evin kapısı açıldı, hızla içeri daldı küçük yeğen Emre. |
|
|
Acı Acı Güldük
(Necmettin Yalcinkaya) 23 Nisan 2014 |
Anı |
| |
| 1 Kasım. Cuma. Yıl 1985. Bursa E Tipi’ den cezası on iki ayın altına düşen Siyasi Tutsakların, tarihinde ilk kez yarı açık bir cezaevine gönderilmeleri…
Mudanya. Sıcacık bir sonbahar güneşi, parıldayan denizin yüzünü yalayarak geminin güvertesine çıkıyor, selam duruyor, gülümsüyor yüzümüze. |
|
|
Deniz Gezmiş
(Necmettin Yalcinkaya) 28 Şubat 2014 |
Başkaldırı |
| |
 On altı Mart 1971 günlerden Salı… Lanet olsundu o güne!
Gürçeşme Ortaokulu olağan bir gün yaşıyordu, neredeyse tüm öğretmenler ve öğrenciler üzgündü. |
|
|
O Yerlerden Biri
(Necmettin Yalcinkaya) 27 Ocak 2014 |
Toplumcu |
| |
 Adam elindeki çubukla camı tıklatıp bağırıyordu: “İçeriye buyurun beyler, yeni kızlarımız geldi” Dışarıda, kapı önünde birikmiş erkekler topluluğu. Aç gözler, aç bedenler, yutkunmalar, iç geçirmeler, şapırtılar… |
|
|
Acı Esintiler
(Necmettin Yalcinkaya) 15 Ocak 2014 |
Toplumcu |
| |
| İzmir 1 Nolu Sıkıyönetim Komutanlığından süren davamız nihayet bir karara bağlandı. Hakkımda istenilen 5 yıllık ceza da onaylanmış oldu. Ama avukatlarımız temyize başvurdular. “Sonuçlanması birkaç yıl sürer…” dediler. |
|
|
'Yarın bakışlı gençler vardı, yüzlerinde gülümsemeleri hiç eksilmeyen... Sonra o lanet olası darbe oldu, bir bir gözden yittiniz.'
Gitmedik anacığım; gitmedik.
|
|
