Gelin, Kaynana - Kayýnbaba Geçimsizliðine Son
(Zeynep Küçük) 25 Þubat 2006 |
Ýliþkiler |
| |
Mucize gibi bir þey oldu. O asýk suratlý adam gitti; dudaklarý kavuþmayan, elinden tornavida, pense düþmeyen bir adam geldi. Oturup hizmet bekleyen “Bugün buram aðrýyor, þuram aðrýyor.” Diyen kadýn gitti. “Bugün size bir börek açayým da parmaklarýnýzý yiyin… Çið köfte yoðurayým, gelinim sever…” diyen kadýn geldi. Gelin lafý gitti; kýzým, yavrum lafý geldi.
|
|
Köylüm
(Zeynep Küçük) 26 Eylül 2005 |
Yaþam |
| |
Kendimi yeþillikler içinde buluyorum. Nane, maydanoz, tere, kývýrcýk… Köylümün daðlarýnýn otlarý; hardal, çýtlýk, madýmalak buram buram bahar kokuyor, köy kokuyor. Salatalýklarýn üzerine yerleþtirilmiþ bir yazý dikkatimi çekiyor “Köylü” |
|
Kuyruðun Önemi
(Zeynep Küçük) 19 Temmuz 2005 |
Yaþam |
| |
Benden size bir dost tavsiyesi; bundan sonra yüzmeye kuyruktan baþlayýn. ‘Kuyruk’ deyip geçmeyin. Meðer kuyruk, postun en önemli kýsmýymýþ. Kafa kesilmese de olur, yeter ki kuyruk kopsun.
|
|
Karý - Koca Kavgasýna Son!
(Zeynep Küçük) 14 Haziran 2005 |
Ýliþkiler |
| |
Bu tüyolarý benden aldýðýnýzý kimselere söylemeyin. Aman efendim ne demek; teþekküre deðmez. Dostluk öldü mü? |
|
Ayrýk Otu ile Menekþe"nin Mutluluðu
(Zeynep Küçük) 27 Mayýs 2005 |
Aþk ve Romantizm |
| |
Ayrýk Otu sevdiðini düþünmüþ. Bu soðuk havada yalnýz býraktýðý sevdiðini… Sevgisi ile ýsýtamadýðý sevgilisini… Yersiz kýskançlýklarla üzdüðü sevgilisini… Þimdi ne çok istermiþ sevdiðinin yanýnda olmayý, bedeninin sýcaklýðý ile ýsýtabilme |
|
Özledim Annem
(Zeynep Küçük) 7 Mayýs 2005 |
Özlem Þiirleri |
| |
Üþüdüðümde koynunda ýsýnmayý, /
Buz tutmuþ ayaklarýmý, bacaklarýnýn arasýna almaný, /
“Kýmýldayýp durma” diye kýzmaný, /
Teninin kokusunda uyumayý özledim annem, /
Ben seni... Seni özledim annem /
|
|
Ayrýk Otu Ýle Menekþe Ayrýldý
(Zeynep Küçük) 18 Nisan 2005 |
Aþk ve Romantizm |
| |
Ayrýk Otu Ýle Menekþe'nin Aþký; çok sevildi, çok beðenildi, tebrikler aldý...
Bunun üzerine bu öyküyü kaleme aldým. Ýnþallah bu bölümü de beðenirsiniz. |
|
Ayrýk Otu ile Menekþe"nin Aþký
(Zeynep Küçük) 1 Nisan 2005 |
Aþk ve Romantizm |
| |
Rüzgarlar menekþeden, ayrýk otuna doðru eserse menekþenin kokusunu getirirmiþ. Bu kokuyu derin derin içine çekermiþ ayrýk otu , yüreðinin yangýnýný söndürmek için. Eðer ayrýk otundan menekþeye doðru eserse bu seferde rüzgarla sevda mektuplarý, aþk þiirler |
|
Biz Seninle Ayrýlmaz Bir Dörtlüyüz
(Zeynep Küçük) 10 Mart 2005 |
Aný |
| |
Okuldaki arkadaþlarýnýn tepkisi ise çok farklý olmuþtu. “Dörtgöz dörtgöz” diyorlardý. Suratýnda taþýmak zorunda olduðu bu fazlalýktan nefret etti. Hatta ilk günler okulda takmadý. Ceketinin cebinde saklayýp, eve yaklaþtýðýnda gözüne taktý |
|
Gel Kaðýt Kalem Dertleþelim
(Zeynep Küçük) 2 Mart 2005 |
Umut |
| |
Gel kaðýt-kalem; /
Gel þöyle yanýma, /
Sarýl þöyle bedenime. /
Paylaþ en kuytu köþedeki kederlerimi. /
Teselli et yanýk yüreðimi. /
|
|
Býrak Beni Anne
(Zeynep Küçük) 18 Þubat 2005 |
Yaþam |
| |
Sevindirmeyi bilirsin. /
Þeker, çikolata verirsin, /
“Bisiklet parasý yok.” Dersin. /
/
|
|
Ýstanbul - Kýrþehir Otobaný
(Zeynep Küçük) 8 Þubat 2005 |
Kent |
| |
Hey gidi Ýstanbul, /
Ben de sana bir þiir yazdým. /
Seni görmedim ama; /
Görsem, belki yazamazdým. |
|
Yaðmur Ýle Ýnsan
(Zeynep Küçük) 4 Þubat 2005 |
Ýliþkiler |
| |
Bütün yaðmurlu havalar böyle deðildir elbet. Öyle havalar vardýr ki... Bir köþesinde güneþ, bir köþesinde beyaz bulutlar. Þarký söyleyerek býrakýrlar yaðmurlarýný. Dans ederek yere konar yaðmurlar. Kat kat daireler çizer etrafýna, bir, bir, bir damla daha |
|
|
Mucitler, kaþifler, alimler doðururuz. Ama onlardaki bu zekayý, kabiliyeti öyle törpüleriz ki hiçbirþey baþaramayan, kendine güveni olmayan, sýradan birer insan yaparýz. Bu bizim eserimizdir.
"Bir ben var bende içeri" iþte ben onu bulmaya çalýþýyorum.
Gizem, çilem, biraz da ilham...
Bir kaðýt, bir de kalem...
Sen yaz belki bir okuyan olur....
Saygýlarýmla...
|
|