[[http://www.bayer.com.tr/animalhealth/images/resimler/koyun.jpg]]
‘Yüzdük yüzdük kuyruğuna geldik’ diye sevinmeyin. Kuyruğu koparmadan ‘post hazır’ diye düşünmeyin.
Aman efendim, işsizlik zor. Devlet Baba da ”çalış çalış” deyip duruyor. Bizim oğlan da yolları ölçmekten usandı. “Baba bana bir dükkân aç. “ dedi. Ne yaparsın efendim; bizimki de ciğer, para etmese de..
Varımı yoğumu ortaya koydum. Bir bakkal dükkânı kiraladık, içine üç beş mal koyduk, sıra bunu açmaya geldi. Bizim hanım sevinir: “Allah razı olsun Bey, çocuğun eli ekmek tutacak” diye. Bizim oğlanın ağzı kulaklarına varıyor. “Baba, baba,.. ” dilinden düşürmüyor. “Hele bi acele etmeyin.” Diyorum, beni dinlemiyorlar. Konu komşu duymuş: “Hayırlı olsun” diyor.
Yüzdük yüzdük kuyruğuna geldik; Belediye’den ruhsat alınacak. Evrakları yaptırdık, sıra ruhsatı almaya geldi. Belediye bir çuval para istemesin mi? “Ne?!” dedim. Kulaklarıma inanamadım. Vallahi bacaklarım zangır zangır titredi. Felç geldi sandım.
Etmeyin eylemeyin ağalar, bu ne biçim iş. Kuyruğa geldik ama bıçak köreldi, para yok. “Para yoksa ruhsat yok” der Belediye. “Biz bu postu çıkaramayacağız.” dedim, çıktım eve geldim. Konudan komşudan yardım istedim, kimsede ‘eye’ yok, olanda vermiyor. Şimdi kuyruğu nasıl koparacağımı düşünüyorum kara kara…
Benden size bir dost tavsiyesi; bundan sonra yüzmeye kuyruktan başlayın. ‘Kuyruk’ deyip geçmeyin. Meğer kuyruk, postun en önemli kısmıymış. Kafa kesilmese de olur, yeter ki kuyruk kopsun.
“Ne?!..”
“Bir koyundan iki post çıkaranlar mı var?..”
Doğrudur efendim, demek ki bu işler yüzmeye bağlı
Yüzmek var.
Yüzmek (?!:;,.) var.
NOT : Teşbih de hata olmaz..
Zeynep KÜÇÜK
08.07.2005
