İbrahim Kilik

Busenaz

Bardağın buğusuna bulutlardan inen melekler hayran kaldı zambakları andıran ellerine. Düşüme, hep ellerin girdi,suretin yerine. Sen çay perisi bi misil gül misal. Ben yokluğunun ateşinde tutuşan özge hâl. Behemahal seni düşünüyorum...

Pervane

Kaptırmış kendini cezbeye fır fır döner / Aşkın güzergâhında pusuladır kör fener

Çayın Rengi

Işıl ışıl bir günde, hayatın güzelliği mavinin içinde gizlenemez. Hayallere takılan ipek kanatlarla muhayyel güzellikler ülkesine bir yolculuk başlar. Suya karışan ıtır, bardağınızda buğu buğu tüterken yaşamaktan ayrı bir haz alırsınız. Renk güzeli size yudum yudum tebessüm eder.

Tazeler

Goncası makbuldür gülün hilali gökte ayın. / Kahvenin hatrına altını kısmayasın çayın.

Yarenlik

Ağız tatlansın diye çaya şeker salınır. / En has kelimelerle dostun bunu alınır.

Başa Dön