Âh Şehir! Rüya Şehir!
Geceler uzuyor Bursayla bütünleşen rüyalarımda. Hareleniyor mazinin gölgesi son deminde hatıraların. Karanlığın kalbinde yatıyor aydınlığın sureti. İçimdeki yangını söndüremiyor Bursanın sebilleri. Bir çınar zaman perdesini kaldırıp bakıyor yaşanan zamana. Uludağın etekleri tutuşuyor hasretimden. Başımda düne dair gizli bir sevda Bağda gülüm soluyor; ocaklarda kül oluyor nihayet Gözlerim ufukta