Zaman; nabzımın üzerinde gençlik diye atıyordu vaktin birinde,
Ama çocukluk muydu neydi, pek çok şey gibi o da sıradan gibiydi,
Kulağım işitmedi sesini, sormak gelmedi aklıma yorgun musun diye,
Gümbür gümbür atarken ağzımda, dur dinlen demeyi düşünemedim ki.

Çağlayan nehrin önünden her gün gelip geçip de, seyretmemek,
Güneşi teninde hissedip, yüreğin aydınlığına perde çekmek,
Rüzgarın saçlarını okşarken ki şefkatini ellerinden esirgemek,
Akan gözyaşının, damardaki kanın ılıklığını fark etmemek ne garipti.

Geç bulmamıştım bu canı ama çabuk kaybetmeye yakındı,
Oysa saate ne de çok bakmıştım ama ne yazık ki yetiştiğimi sanıp,
Yapmadıklarımı gönül gözüyle görmeyi unutmuşum çok şey gibi.
Uzatıyorum nabzımı şimdi zamana karşı, acep beni fark eder mi ki.

Aysel AKSÜMER