Hava ve toprak,
Ve su ve ateþ.
Aþk ve hayat.
Ýþte bunlardýr evrenin yapý taþlarý.
Bunlardýr her þeyi yaratan.
Her þeyin yapý taþý bunlar...

Hava mesela...
Tenimi serinleten rüzgarýn evi,
Ve karýþtýrýcýsý denizin.
Dalgalarýn tanrýsý yani.
Ciðerlerime hayatý üfleyen o!
Ve o, yaprak seslerini kulaðýma taþýyan.
Hadi kaldýr havayý gücün varsa ey insan,
Ve gör bak ne oluyor.
Bir anda durur hayat.
Birer birer düþer yaþayanlar topraða.
O tatlý rüzgarlar serinletmez yeryüzünü,
Susar ve ölür yapraklar.
Ve susar dalgalarý denizin.

Toprak örneðin!
Anasý çiçeklerin ve meyvelerin.
Evimi tutan þey o.
Ýlk adýmlarýmý üzerinde attým.
Hani o ilk sevimli bebek adýmlarým...
Toprak!
Yaþamýn ve ölümün gerçek kucaðý.
Hadi kaldýr topraðý ve gör ne olacak!
Solar çiçeklerin tümü birden.
Ve sýmsýký sarýlacak bir þey bulamaz hava.
Terkedip gider ciðerlerini canlýlarýn.
Olmayýnca toprak,
Yeryüzü bile olmaz.
Ve tutunacak bir yer bulamaz deniz.

Su ve ateþ!
Yakan ve söndüren,
Serinleten ve ýsýtan...
Hayatýn dörtte üçü yani.
Ateþ,
Bir birine kenetler parçalarýný topraðýn.
Ve sýcak tutar hayatlarýn tümünü.
Aþýmý piþiren odur,
Ve odur en büyük yok edicisi hayatýn.
Hadi kaldýr ateþi gör bak ne olacak!
Yokluðu soðuk demektir.!
Ve büsbütün sönmesidir güneþin.
Ciðerlerindeki havaya kadar donar tümü canlýlarýn.
Ve kas katý kesilir toprak.
Deniz büsbütün buza keser.
Ve su!
En vaz geçilmez tadý hayatýn.
Ve taþýyýcýsý damalarýndaki kanýn tüm canlýlarýn.
Baþlangýcý hayatýn,
Ve tek sahibi denizin.
Hadi kaldýr suyu ve gör bak ne olacak!
Damarlarýna kadar kurur tümü canlýlarýn.
Rüzgarýn tadý kaçar,
Kurur toprak,
Hava kurur.
Ve yakacak bir þey bulamaz ateþ kurumuþ toprakta.
Ve deniz olmaz.

Ve aþk!
En görünmezi elementlerin.
Ve elementlerin tümü üzerine tek emri tanrýlarýn.
Hayatýn yapýcýsý,
Havaya esmeyi öðreten,
Topraða büyütmeyi...
Su aþk için serinletir dünyayý,
Ve ateþ aþk için yakar.
Ve tüm canlýlar aþkla baðlýdýrlar hayata.
Hulasa, aþk hayattýr.
Peki kaldýr ve gör aþký hayatýndan ve gör ne olacak!
Unutur esmeyi rüzgar.
Toprak tutunamaz topraða.
Ve tadý bozulur sularýn tümünün.
Ateþ kurutur kendini.
Amacý elinden alýnýr canlýlarýn.
Amansýz bir kaygý sarar koca dünyayý.
Amansýz bir kaygý ve amansýz bir boþluk.
Ve susar deniz.

Ve merkezindeyim aþkýn,
Hasretinde deðil.
Ciðerlerimdeki hava daha bir anlamlý,
Daha saðlam basýyor topraða toprak yaný bedenimin.
Damarlarýmda akan kýzýl su,
Düþlerin en kýzýlýna taþýyor aklýmý.
Ve kalbim,
Çepeçevre kuþatýlmýþ aþkk ateþiyle.
Çözüldü aklýmdaki denklemi elementlerin.
Her þey yerli yerinde.
Ve bana söyleyecek tek bir þey kalýyor sevgilim;
Bütün bunlar senin sayende.