Ve açýldý cennetin kapýlarý yeniden,
Bitti sürgünü Havva ile Adem’in.
Ýblis kapattý karanlýðý,
Kapattý ve gömüldü karanlýða.
Þimdi dünyada yalnýzca aydýnlýk var,
Yalnýzca aydýnlýk akýyor tanrýlarýn cömert ellerinden,
Aydýnlatmak için aþklarýn en kadimini,
Ve özgürlüðün aydýnlýkta yaþanmasý için,
Cennetin ýþýðýný saldýlar dünyadaki yalnýz kalplere tanrýlar.

Ve açýldý cennetin kapýlarý yeniden,
Çýðlýk çýðlýða kaçtý iblis karanlýða.
Karanlýk sýmsýký kuþattý iblisi,
Ve iblis gömüldü kendi günahlarýnýnýn karanlýðýna.
Havva özgür þimdi,
Özgür ve arýnmýþ günahlarýndan büs bütün,
Arýnmýþ ve aydýnlanmýþ,
Aydnýnlanmýþ ve yalnýz Havva.
Yalnýz ve aþýk,
Aþýk ve masum,
Bekliyor Ademi cennetin kapýlarýnda soluk soluða.

Ve açýldý cennetin kapýlarý yeniden,
Ýblisin katiliydi piþmanlýk.
Kendi kazýp kendi düþmüþtü iblis kara kuyuya.
Aþktý tanrýnýn yasak elma dediði,
Ve aþktý yasak elma Havva’nýn yediði, Adem’in yediði.
Ýblis piþmandý büs bütün,
Piþmandý ve aðlýyordu iblis,
Yakýyordu piþmanlýðýn gözyaþý ibhlisi kap kara ateþte.
Bilmeden göstermiþti çünkü yasak elmayý Ademe,
Ve sarhoþtu Adem yasak elmanýn tadýndan,
Sarhoþtu ve özgürdü Adem.
Özgür ve günahsýz iblise inat,
Günahsýz ve aþýk sýrýl sýklam,
Aþýk ve ellerinde cennetin anahtarý.
Ellerinde anahtarý cennetin,,
Ve arýyor Havvayý dünyada umarsýz ve pervasýz.

Ve açýldý cennetin kapýlarý yeniden,
Derin bir nefes aldý Havva,
Ve verdi aldýðý nefesi tertemiz.
Sessiz bir çýðlýk yükseldi Havva’nýn dudaklarýnda,
Sur üflendi sandý tüm dünya,
Tüm dünya iþte kýyamet aný dedi,
Oysa söylemiþti Havva adýný yasak elmanýn fýsýltý gibi bir çýðlýkla,
“seni seviyorum”’du sur sesinde dünyanýn duyduðu,
ve ulaþtý ses Ademe davet davet...
Adem duydu Havvanýn sesini uzaktan uzaða.
Duydu ve ses oldu Adem,
Ses oldu ve buldu...
Bom boþtu bütün dünya.
Tüm yollar açýktý Havvaya giden,
Açýktý ve ter temizdi yollar.
Aþýktý ve koþuyordu Adem.
Bitti bitimsiz yollar sonunda,
Buldu Adem Havvayý,
Ve vuslat aný gelip çatmýþtý iþte sonunda.
Birleþti önce eller sým sýký,
Ve kalp kalbe karþýydý artýk.
Günahsýzdýlar iblise inat,
Çünkü tanrýnýn günah saydýðý yüzüncü adýydý,
Ve tanrý anlamýþtý bilindiðini artýk gizli adýnýn,
Anlamýþ ve affetmiþti.
Cennetteydiler yeryüzünde cennete inat.
Belki olmuyordu her þey isteyince kullar hemen,
Fakat birleþip üreten eller vardý emek emek.
Belki yoktu nurdan bir gökyüzü,
Fakat daha güzeldi Havva’nýn gözleri Ademe.
Þimdi dünyadaydýlar iþte,
Kovmuþlardý karanlýðý,
Ve bulmuþlardý aydýnlýðýný aþkýn.