ugultulu gecelerin kiyisinda gezinirken
uyanamiyorum

bir yaz aksami
penceremin perdesi hafifce aralaniyor
cocuk ruhlu günes
arkasinda gizlenmis pierre loti'nin
huysuz ihtiyar cinar agaci
gölgesinde kucak acmis torunlarima
birden gürlüyor poyraz aslanvari
sertce dalgalaniyor bitap düsmüs cayir
özgürlük pencesindeki yapraklar
aralarinda fisildasiyorlar
manzara berrakligini yitirip solarken
parmak uclarimla son bir kez intibaya dokunup
sessizce vedalasiyorum

beyaz elbisenle karsimda oturuyorsun
cezanne sofrasini önümüze kurmus
sicacik ekmekler, iki kadeh kirmizi sarap
ve los isigiyla bizlere eslik eden kandil
göz göze geldigimizde
gülümsemen icimi isitiyor
duygularim allak bullak
yelkovan ters yönde dönerken
akrep yerinde sayiyor
nedense konusamiyoruz
ve masadan kalkiyoruz
kapiyi vurup ciktigimda ise
sen agliyordun

uyuyamiyorum
ugultulu gecelerin kiyisinda gezinirken