Sonsuzla Sek Sek isimli þiir kitabýnýn genç þairi Leyla Karaca Tok 1976 Ýstanbul doðumlu. Þair; Aþkar, Temrin, Ð,Yeniyazý gibi dergilerde þiir, þiir çevirisi, düz yazý ve öykülerini yayýnladý. Sonsuzla Sek Sek, Karaca’nýn ilk kitabý. 2010 Kasým ayýnda Ferfir yayýnlarýndan çýktý. Kitap 82 sayfa kalýnlýðýnda ve 28 þiirden oluþuyor. Kitaptaki bazý þiirler ise yayýnlanmadan direk kitaba alýnmýþ. Bunlar; Ýçerdekiler, Ýnsan Sesleri, Konuk Oyuncu, Evsiz Kadýnlar, Irmaðýn Oðlu, Bir Psikiyatrýn Þair Olabilme Ýhtimali, Þehbal Beni Azad Eyle ve Ve Þiir.
Karaca’nýn þiirlerini zenginleþtiren birçok kaynak söz konusu. Bu zengin ifadelerin kaynaðý þairin almýþ olduðu felsefe eðitiminden dimaðýnda kalanlar, tasavvufi öðeler, týbbi terimler olarak sayýlabilir. Sanýrým bir de bunlarýn yanýna þairin genç yaþta yaþadýklarýný da eklememiz gerekecek. Her sanatçý eserine yaþadýklarýndan bir þey katacaktýr mutlaka.
Kitaptaki ilk þiir Ýntelijansiya. Þiirin son kýsmýnda
Sonra o kýrýlganlýðý görsen
Hiçliði sýnayýp duran
Delice

diyerek kendisinin ne kadar kýrýlgan olduðunu ifade ediyor yaþam karþýsýnda. Sonra sürekli olarak hiçliði sýnýyor yani varlýk âlemine bir an için þüphe gözlüðü takarak bakýyor; hem de delice. Filozoflarda böyle yapmadýlar mý?
Þair yirmi dokuz tane olan harfleri bile çoðaltýyor kendi içinde

Hey tanrým kaç bin tane var ayný harften kaç sonsuz (Ýntelijansiya III)

Þair ölümden korkar ve bu korkunun vermiþ olduðu dürtü ile yaþam süresini sorgular. Mesela;

Ah ne çabuk ölüyor insan ne çabuk (Ýntelijansiya IV)

Mistik bir bölüm ile dördüncü kýsým sonlandýrýlýr.

Tüm seslerimin içine yavaþça bir susku gibi dolan
Ve bir suskuyu boðan her çýðlýkta
Belki biraz da bundan yalnýzca
Dudaklarýný okuyorum hayat ben senin
Ah ben her þeye daha uzaktan bakýyorum
O yakýný görmek için (Ýntelijansiya IV)

Karaca masalýmsý tümcelerle yer yer bize güzel bir okuma zevki yaþatýyor.

Ýyi geliyor atlarýn delice sayýklamasý göðü dörtnala
Ben atlar dedim küçük kýza ve ayaðý demir çubuklu adama
(Plastik Cerrahi Hasta Sýrasý Muhabbetleri)

Ýnsanlar otobüsler hýncahýnç yalnýzlýklar bozkýrdan yontma bu þehir (Yaðmurun Ýnce Hatlarý)
Mýsrasý da çok ustaca söylenmiþ. Karakoç ustalýðýnda. Kayboluþ þiirindeki mýsralarý anýmsatýyor Üstad Sezai Karakoç’un.

Ýnsanlar otomobiller dalgýn habersiz zalim(Sezai Karakoç-Kayboluþ)

Ýçerdekiler þiiri de kendi halinde hoþ bir þiir. Bazý kýsýmlarda tekrar yapýlarak ahenk saðlanmýþ ama þiire en güzel oturan tekrar;

Keskin bir Kamayý sýrtlanýr caný
Sen bir kýský olmaktan fazla birþeysin
Ayaðýn sýcak topraktý! Topraktý! Topraktý!

Ne kadar hoþ deðil mi? Bir þeyin inadýna haykýrýrcasýna söylenmiþ bir tekrar.


Ve kýrk derece ateþle söylenen bir þiir var. Evet, baþlýkta böyle zaten: Kýrk Derece Ateþle Söylenen; uzun bir baþlýk. Karaca uzun ve zor baþlýklar kullanýyor. Þiirin ilk bölümünün son mýsrasý bir Arapça ifade;

Rabbi ente erhamürrahimin (XIII)

Bir Allah aþýðýnýn kýrk derece ateþle bunlarý söylediði hissi geliyor akla. Rabbim sen rahman ve rahimsin diyor. Bu kadar þiddetli bir hastalýk halinde böyle bir ifadenin gönülden gelip dilden dökülmesi ne büyük bir saadet.
Nasýl ki önce Arapça bir ifade söyledi ve Allah’ý övdü þiirin sonraki kýsmýnda Ýngilizce bir hitapla Allah’ý övüyor gene.

God is omnipotent(IV)

Yani Allahýn her þeye gücü yeter diyor Ýngilizce olarak

Ýnsan sesleri ise Karaca’nýn en sevdiðim þiirlerinden. Þiirde;

Sayýn doktor
Ben artýk ilaç almayayým mümkünse
Nasýlsa öldürmeyecek bu illet anladým
Anladým yaþamak sevmeyen yürek
Zorla uzatmazmýþ yolunu itakiye

diyerek psikolojik bir hastalýðý kurguluyor þair. Gelgitler yaþýyor sanki þiir boyunca ama sonunda
Gülüyorum olmayan insanlarýn yüzüne diyor
Yani bazen olmayan þekiller görüyor fakat en sonunda çarenin kendi içinde olduðunu düþünüyor ve
Hayat güzel diyorum kimse duymuyor diyor.

Konuk oyuncu þiiri ölüme en çok atýfta bulunan þiir kitapta. Þair burada ironik bir baþlýk kullanarak zaten þiirin içeriðini önceden haber vermiþ bize. Þiir altý bölümden oluþuyor. Ýlk kýsým gayet açýk

Taþra yokuþundan sarkýyorsun usulca
Þehrin alaca çukuruna
Þuradan cenazen çýkacak iþte
Þurda toparlanacaksýn topraða

Görüldüðü gibi bir tabutun taþýnýþý, mezarýn derinliði ve defin iþlemleri insanlara telmih edilmiþ adeta. Ýkinci kýsýmda ruhu teslimden sonraki haller anlatýlýyor.

Ayaðým bir boþluða sýkýþýyor ayaðým
Ellerim alabildiðine suskun
Genç yaþýmda sakat kalmýþ gibiyim karýn beyazlýðýndan


Üçüncü kýsýmda konuk oyuncunun kabirde nasýl vakit geçirdiðinden bahsetmiþ þairimiz.

Burada zaman kir gibi yavaþça akar yakandan
Ne bir iþaret geçer ne bir ses çarpar duvara
Kýpýrtýsýz bir hiçliðe ulanýr yaþýn
Hani o hep telaþlý o hep ayaklarý yalýn

Dördüncü kýsým bir hece þiirini andýrýyor daha çok. Hoþ okunan bir iç ahenge sahip.
Þiirin geneline bakýldýðýnda ise ölüm ve ölüm korkusu yanýnda farklý konulara da deðinebiliyor þair ve þiirin bitiþi ise her þeyi özetler nitelikte

Konuk oyuncusun itiraz etmeden inersin sahneden…

Gelelim Ehli Aþk þiirine. Bu þiir Karaca’nýn eski bir þiiri. Adý da eskileri çaðrýþtýrýyor. Aþk ehli yani sevgiye, âþýk olmaya yatkýn olan kimse. Beðendiðim bir þiir.
Karaca Ehli Aþk isimli þiirinin son kýsmýndan bir önceki kýsmýnda

En sancýlý sonlarýn kökünü kurutan neþter
Sen tenime deðdikçe rengimi açan esmer

Diyerek klasik bir ifadenin yanýnda yeni anlamlarýn yolunu açýyor ve geniþlendiriyor. Örnek olarak saçýnýn rengini açan “ esmer ”nedir? Bir insan mý yoksa baþka bir varlýk mý? Fakat böyle muamma bir kelime ile þiiri sonlandýrmak þiire bir gizem katmýþ.
Þiirin en son mýsrasý þöyle;

Sen attýðýn kemikten sýyýrdýðým mücevher

Gerçek üstücü bir mýsra ile þiirini bitirmiþ Karaca. Çünkü kemikten mücevher sýyýrmak aklýn sýnýrlarýný zorluyor. Zaten þairin yapmak istediði de bu olsa gerek. Okuyucuya her okuyuþunda farklý þeyler duyumsatmak. Bu mýsradan da bunu baþardýðý görülüyor.
Ýlk þiirlerinde bile böylesi güzel imgelemlerden iþaret veren Karaca’nýn küçük hacimde sayýlabilecek kitabý þu an raflarda okuyucularýný bekliyor. Eminiz ki kitap meraklýlarý bu farklý iklimin havasýný solumak için þimdiden bir istek içresine girmiþlerdir. Her yeni kitap ayrý dünya ve iklimlere açýlan seyahat vesileleri deðil mi zaten?

Ýlhan Kayhan -Aþkar Dergisi-20