izlerimin peşinde bir yağmursan
... kemiklerinde bir öyküyü daha biriken...
hikayem gözlerinde büyür...
hikayem gözlerince büyür.

ve agırlaşırız
dökülen umutları hafifçe izleriz...
hayatımızdan geçen her
ihtiyar kelebek
ve her mavi
hatıralarca yeşerir olur...
sarardıkça akıl saatimiz...

göğe bir bakışın düşer...
ve bir kelebek perdenin altına
ve yeşil bir kır düşer yerin yüzüne...
adına az sonra hatıra denir...

ve az önceleşir -şimdi- hatıralar...
ve annem de büyür, öksürerek ve yaşlanarak
bir kış gibi yavaş yavaş yağarak sanki bütün yıldızları
yağmurdan ellerinden
sanki koparak gelir
ve yükselirim gözlerinde

az sonraya bırakılmaz- hayat...

su kokar büyürken ılık sesli annem
ve ellerinden -kayıplarım tutulur
bükülür bulaşırısam bir hatırasına
ve dökülürken gözlerinden
çocukluğunca anılar
az sonraya bırakırsa umutlarını:

.çocuk korkarım.
ve uzağım
sanki yıldız kokarım.

ve annem de büyür
hem su kokar ılık renkli çölsüz annem
.