Bilmiyorum,adımın nerde yazılı olduğunu.kafa kağıdım yersiz,umudum çaresiz.bir ikilemdeydi osman’da.osman bir vazgeçiş kriptosuydu.slogan adımlarla yürüyoruz osman! Biliyorum erken değil henüz!

Biliyorum.randımanı alınmış bir pençenin içinde rutubet üflediğimizi.ve taştan binalarla bin ali bağırır açız,yoksunuz,parodiyiz diye.duygular bizim terso dünyamızı tek sığınağı olmuş derler.bilmiyorum vakit çok mu geç?

Varoluyorum.geçit karanlık,çıkış ılıman.yüklü bir ter dalgası osmancım.hadi birak sağduyunu.bir cinayet romanı yaz,silüetine eğil.gölgen öpsün bir bayanın varoluşunu.her soğuklukta bir nesir,bir dizim,bir can taşıyan hayat.edebiyat yüklü,canlar başat.hadi öpecek seni de osman.karanlığını sev!

Varolmuyorum.hakkı abinin mekanında sadece ömür törpüsü,çay,sigara,kağıtlar ve alkole bulnamış ıslak yaşamlar var.buradan bir çizgi alemi tüm soğukluğuyla gülümsedi.alaycı hırslar yendi onbir elde.hakkı abinin mekanında dumanlar imkanlara hasretti.hasretler zamana tutsak.uzak dur osman.onun elini tut.

Gidiyorum.bütün kelebekler yüreğimde.gidiyorum.şafak hala üzerimde.gidemiyorum.çünkü ellerin sedefli.kadife desenli bir ölüm bağırtıyor kalbimi.o’na sormalısın o bilir osman!

Kenefe varamayan tutkular öldü hakkı abinin orda.özlemi intihara sürekledik.özlem güzeldi.ve sen eski sevdiğim güneş.açığa çıkmana gerek yok! Biz yıldızlarlada idare ederiz.osman ile birlik,karanlığa taparız.bi git allahın aşkına candan gelen boğaz kuruluğu.alev saçarken günlükler,ömürlükler...

Bilmiyorum ve biliyorum.karşıtlarda biriz.zamanın kulaçlarında mizensen.ölçülü hovardalıklarımızda parlayan bir yıldız.randımanı alınmış bir numunenin üzerinde osman’ın ölüm damlayışları.bir çizgi alemi.dizgideyken sıfırlandı tüm harfler.hurafeler güneşte kaldı.

Aydınlık düşmanı iki şövalyeyiz.biliyoruz,tuğ havada asılı biz aya yürüyorken.

Yaşasın varoluş!