Ellerimde karanfil sevdalı yüreğini
Akan her damlanın soluğunda sen

Duman perde olmuş yüce dağlara
Zalim düğümlerin ucunda yine sen

Yeşil bahçelere düştü rüyalarım
Sinemde büyüdü solmaz kır çiçekleri.

Yanağımda alev damlası sessizce akıyor
Gözlerimden soğuk ellenme.

Kuru yaprak hareminde zalim karanlık
Bitmez oldu dalgın yürüdüğüm sokaklar

Göklere açılmış yıldızların altında
Yüreğimde sen, ağladım, ağladım hıçkırarak.

Yemin olsun, ölü penceremden süzülen karanlığa
Ben, ben bir sana bir sana ‘gül’ dedim.

Kehribar gözlüm, güz çiçeğim şahit tut göz yaşlarımı
Senin için, içli içli ağladığıma.

Ve pembe düşünde sakla sadece yüreğimi
Kurşunu yudum / ayıp girdiğimde toprağa.