Fehmi Dayýma..
Naif ve bilge idi,Cümle kendiliðinden akmaya baþlamýþtý.hiç aklýmda yokken kendini kaðýda atmýþtý..Beni yad etmeyi unutma der gibi..Öyle ya ismimi koyan o idi.Ýlerde çok variyetli ve takip edilen sözü geçen biri olsun diye Servet koyalým adýný dememiþmiydi.Yetiþme tarzýmýz içinde üst sýralarda bilgi ve akýcý tarih anlayýþý ile yer edinmiþti Fehmi dayý.Verdiði isimdeki temennilerde pek dilekleri tutmasa gerek .zira asla variyetli biri olamadým.Ancak Gönlüm zengin sýnýfýnda sayabilirim kendimi.Rahmetli annem de param yok dediðimde asla inanmazdý bana..Cebimde yol parasý yokken bile ‘’insan sana bakýnca Cebinde milyonlar var sanýr’’ derdi hep.
Orta yolu bulmada mahir idi Fehmi dayý.Zarif ve inandýrýcý bir Türkçe,müthiþ bir hafýza vardý.Fakirliðinden tutunda orta halli her durumu yaþamýþ olmasýna raðmen asla þikayet etmez ve nasihatlerde bulunurdu.Hiç unutmam; Halo biz nerden geldik dediðimde otur anlatayým demiþti.
-Bizler Diyarbakýr Amidden gelmiþiz.Büyüklerimiz önce Bervi ye gelmiþ ordan da Hazar Gölü civarýna Hazar Baba daðý eteklerine demiþti.O günkü düþüncem Diyarbakýra Amed denildiði için galiba Diyarbakýr demek istiyor þeklinde idi.Ama ýsrarla Diyarbakýr Amid köyü diyordu.Yýllar sonra merak salýp araþtýrmaya ve faydalý olabilecek her kaynaðý kurcalamaya baþlayýnca 17.yüzyýlda Diyarbakýrýn Amid köyünün olduðunun farkýna vardým.Demekki hayal veya yalan deðil Gerçekten Amid köyü diye bir yer vardý.
Nohutlarýný,karpuzlarýný,kavunlarýný çaldýðýmýz Fehmi dayý..Aslýnda çalmak gibi gelmiyordu bizden yaþça büyükler yaptýklarýný o kadar ballandýra ballandýra anlatýyorlardý ki özenti diyelim..Yoksa hiç çalarmýydýk Fehmi dayýnýn nohutlarýný,karpuzlarýný.
Temsil yeteneði,güzel konuþmasý, bilge tavýrlarý ve elbette Dedemin en yakýn dostu.Bu yetmez mi onu yad etmeme?aklýmda kalan en belirgin anýsý;
Dedeme ;
-‘’Emmoðlu yemeðimi yiyorum,çayýmý cigaramý içiyorum ama hastayým’’ cümlesidir.Bir insan bunlarý yapýp nasýl hasta olabilir ki?Yýllarca bir muamma olarak hafýzam da yer etmiþtir.Dedemin her baþý belaya girince resmi iþlemleri halledebilen,meþhur muhtar.Köy sýnýrlarý yenilenirken de baskýn Türkçesini ve medeni cesaretini konuþturup sýnýrlarý istediði gibi çizdiren bilge.
Dedim ya ;yemeðimi yiyorum,çayýmý cigaramý içiyorum ama hastayým diyen Fehmi dayý son anýnda kuran okuyan ile Yasini þerifi sonuna kadar okuyan ve kelime-i þahadetini getiren bir bilge.Bunu düþündüðüm zaman mutlu oluyorum..
Ölmeden hayvanlarýný satýp kendi ve eþi için ölüm parasýný hazýrlamak mutluluðuna da eriþmiþ bir insan.Oðlu Nusret abi askerlik bitiminde kendini ziyarete gelen köy ahalisinin yanýnda ;
-Baba televizyon diye bir þey çýkmýþ içinde insanlar konuþuyor türkü söylüyor Hatta Ecevit de çýkýp konuþuyor deyince insanlar daðýldýktan sonra;
-Ulan hiç mi utanma yok sende bizi rezil ettin… Televizyon çýkmýþda içinde insanlar konuþuyor þarký türkü söylüyor,Ecevitte çýkýp konuþuyor haaaa,utanmýyormusun yalan söylemeye diyen Fehmi Dayý.
Senin gibi bilgelere ihtiyacýmýz var,Köy eski köy deðil..Yokluðun o kadar belli ki..Mekanýn cennet olsun.Ruhun þadolsun..(1921-1993)
Muhtarlýk seçimlerinde tesbih ile sayým yapan bilge...Ýnþaat ustasý..Chp sözcüsü...))