Muhtşem Kopya


Sıcakların başladığı bir ilkyaz günü. Öğleden sonra Fizik'den yazılı sınav var. Yeterince hazırlandık. On alacaklar önceden belli. Biz, sınıfın orta hallileri, çalıştığımız konulardan gelse de bi beş alsak diye laboratuvarın merdivenlerini çıkıyoruz. Öğleden sonra ikinci ders. Bi de problem kıvırırsak 6-7 alırız hayalindeyiz. Laboratuvarın geniş ve düzenli oluşu kopya çekmeyi engellediği gibi Öğretmenin titizliği ve sıkılığı işi zorlaştırıyor. Herkesi öyle bir düzenli oturtuyorki hemen arkasından elindeki plana numaranızı yazıyor. Yani yer değiştirme şansınız yok. Sınavı başlattıktan sonra Öğretmen, kürsünün üstüne oturuyor ve başlıyor sizi kuşbakışı izlemeye. Soluk alsanız duyuyor. Hani günümüzün kamerayla korunan işyerleri gibi. Kopya değil sağınıza solunuza bakmanız, dönmeniz. yasak. Yani yazacak ve sonunda kağıdını verip çıkacaksın. Nasıl bir çıkış ? Tek tek...kağıdını teslim edeni hemen planından siliyor. Hadi buyrun yapın bir cinlik de görelim.
Sınav ilerliyor..zaman geçiyor. Birkaç soruyu yazıyorum..Bir problem çözeyim diye ıkınıp sıkınıyorum. Bir değil sanki birkaç bilinmeyen var. Yazıyor sonra siliyorum. Yaz, karala sonra tekrar sil. Problem çözmek değil amaç. Zilin çalmasını bekliyorum. Kağıdı verip çıkacağım. 5 alırsam geçiyorum aksi halde Eylül sınavlarına hazırlık için zehir olacak bir güzelim yaz.
Olayın kahramanı henüz ortada yok ve herkesin meçhulü ! Zaman nasıl geçtiyse geçiyor ve ders süresi doluyor, zil çaldı işte ! Tek sıraya girip kağıtlarımızı veriyoruz. İşte olayın kahramanı göründü. Okan, o gün pırıl pırıl giyinmiş. Çünkü dersten çıkıp Konservatuvara gidecek, siyah lastikotin giysisi ile öğretmene yaklaşıyor.
" Hocam, çok bunaldım, bi yüzümü yıkayıp gelebilir miyim? Sınava devam edeceğim daha" diyor. Öğretmen, bizim kağıtları toplamanın ciddiyeti ve adam kaçırmama telaşı içinde. Okan'a tamam gibilerde kafasını sallıyor. Sınavı verip koridora çıkıyorum. Yanımda Yücel, Attila var. Hemen kitapları açıp bakıyoruz. Ne kadar yaptık ne kadar yapamadık gibilerde. Koridoru geçip merdivenlere yürüyoruz. Yirmi basamak aşağısı okulun sinema salonunun önü ve oradan sonra da bahçe. Zemine henüz indik. Sinema salonunun önündeyiz. Problemleri tartışıyoruz. Aaa.. o da ne! Okan, hademelerin sınıftan çıkarıp depoya götüreceği bir boş sıraya oturdu. Çantasından temiz bir dosya kağıdı çıkardı. Sonra iç cebinden de sınav kağıdını çıkardı. Dörde katlamış. Açtı soruları bakıyor. Beş dakika içinde hepsinin doğrusunu yazıp başına da sınıf, şube , no: adını, soyadını yazdı , bitirdi işini. Bize bakıyor ara sıra.. Susun gibilerde işaret etmeyi de ihmal etmiyor. Yanına yanaştık, napıyorsun oğlum! dedik. Susun dedi, şimdi bütün iş bunu Hürrem Sultana teslim etmek! Ee... nasıl vereceksin oğlum ?Gelin benimle dedi. Üç, dört arkadaş takıldık Okan'ın peşine. Merdivenleri çıkıp koridora girdik. Okan: " Açın kitapları. Fizik sınavını tartışıyoruz gibi yapın. " dedi. Konuşmaya başladık. Koridorda bizden başka kimse yok . Az sonra laboratuvarın kapısı kapandı, kilitlendi. Sesini duyduk. Anladıkki öğretmen işini tamamlamış geliyor. Geldi, yaklaştı. Bize fazla yüz vermeden tam karşımızdaki nöbetçi kulübesi gibi bir yer olan camlı odasına girdi. İskemlesine oturdu, elindeki yazılı kağıtlarını saymaya başladı. O sırada Okan, bizi Çin Seddi gibi dizip hocanın camlı odasına doğru siper etti. Şimdi hocayı dikizliyor. Hoca, Üç, dört dakika içinde sayımını bitirdi ama mutlu değil. Biz de çaktırmadan camlı odaya bakıyoruz. Hoca, kafasını salladı, bir daha saydı kağıtları. Olmadı der gibilerde kalktı ayağa. Biz, bir filmin kareleri gibi olayı izliyor, bir taraftan da mizansene devam ediyoruz. 3. problem de kamyonun hızı tam 60 km. çıkıyor gibilerde...konuşuyoruz. Hoca, camlı odadan çıkıp laboratuvara gitti. Yani ortalıktan kayboldu. Yani bir tek eksik olan Okan'ın kağıdını arıyor olmalı içerde. O sırada Okan, yıldırım hızıyla seyirtip cebinden çıkardığı kağıdı camlı odanın kapısının altından içeri postalayıverdi. Sonra bize dönerek " biraz daha çocuklar. Film henüz bitmedi." dedi. Az sonra Hoca, laboratuvardan yine suratı asık döndü, odanın kapısını açtı, yerde Okan'ın kağıdını görünce ' Tüh..tüh.. düşürmüşüm demek !!! ' gibilerden başını salladı. Aldı kağıdı yerden, tomarın içine kattı. Bunu dikkatle izleyen Okan " Tamam çocuklar ! Gidebiliriz ! " dedi.