-Ýlk kural; bugünkü ya da geçmiþteki sýkýntýlardan kimseye söz açmamaktýr.(5)
-Üzüntü bir zehir gibidir; onu sevebiliriz ama, yararýný göremeyiz; sonunda üstün gelen de en köklü duygumuzdur: Herkes yaþamaya bakar, ölmeye deðil.(5)
-Sýkýntýlarýndan, söz etmezsen, onlarý unutur gidersin.(6)
-Kendilerinden sýkýlanlarý eðlendirmek mümkün deðildir.(7)
-Mutlu olmaya niyet etmedikçe insan mutlu olamaz. Mutlu olmayý istemeli ve bu uðurda çaba göstermeli.(7)
-Aþkýn en güzel yaný, mutlu olmak için edilen yemindir.(8)
-Mutluluk, yani kendimiz için kuþattýðýmýz mutluluk, en güzel ve en cömert özverimizdir.(8)
-Küstahlýk edeceksen güçlü olana karþý et.(9)
-Her þeyde övülecek bir taraf vardýr.(9)
-Gençlerle olan iliþkilerinizde, her þeyi iyi yanýndan alýn; öyle olduklarýna inanýrlar, çok geçmeden de öyle olurlar.(9)
-Nezaket, aþýrý hareketlerimize karþýlýk bir beden eðitiminden ibarettir. Gerçek nezaket, bütün iliþkileri tatlýlaþtýran bulaþýcý bir neþeyle var olur.(10)
-Ruhsal denge, genellikle kiþiye dýþarýdan ödüller saðlamaz; ama hiç kuþkusuz saðlýða yararlýdýr.(11)
-Neþeyi davet eden bütün düþünceler, saðlýða da yararlýdýr.(11)
-Sevinç, iç organlarýmýzý, en usta doktordan daha iyi düzene koyar. Oysa hasta olmak korkusu, hastalýk olasýlýðýný büsbütün arttýrýr.(12)
-Bir insan mutluluðu aramaya baþladý mý, onu bulmaya mahkum demektir.(13)
-Mutluluðu gelecekte görüyorsanýz, iyi düþünün, ona þimdiden sahipsiniz demektir. Ummak, mutlu olmak demektir.(13)
-Bilgi uzaktan hoþa gitmez, içine girmek gerekir.(14)
-Gerçek nedenlerini bilmedikçe huylarýmýza asla hükmümüz geçmez.(15)
-Korkan adam, korkuyu açýklayabilmek için tehlikeler yaratýr.(15)
-Çýrpýnmalarýn baþlýca nedeni, insanýn ne yapacaðýný bilememesidir.(17)
-Spinoza der ki, insanýn tutkularý olmamasý olanaksýzdýr, ama belki adam, ruhunda o kadar mutlu düþünceler yaratýr ki, tutkularý bunlarýn yanýnda pek küçük kalýr.(22)
-Gerçek bir felaket iki kez tekrarlanmaz.(27)
-Pascal der ki, hastalýk, saðlam adamýn sýrf saðlam olduðu için katlanamayacaðý bir þeydir.(27)
-Bir kötülük baþýmýza geldi mi, þu iyiliði vardýr ki; artýk gelmesi mümkün bir þey olmaktan çýkar.(27)
-Küçük bir sinek ya da kurum tanesi gözünüze kaçtýðý zaman gözünüzü ovalarsanýz, baþýnýza iki, üç saatlik bir dert açmýþ olursunuz; ellerinizi yerinden kýpýrdatmadan burnunuzun ucuna bakýn, gözünüzden gelen yaþlar, hemen sizi bu dertten kurtarýr.(29)
-Gülümseme, esneme gibi vücudumuzda derin etkiler yapar; boðazýmýzý, ciðerlerimizi, kalbimizi rahatlatýr. Hiçbir doktorun çantasýnda bu kadar hýzla etkisini gösterecek bir ilaç yoktur.(31)
-Ölenler neler duymuþ olurlarsa olsunlar, ölüm hepsini silip götürmüþtür.(34)
-Sýkýntýlý zamanlarýnýzda mantýk yürütmeye çalýþmayýn, çünkü mantýðýnýz kendi aleyhine dönecektir.(35)
-El ya açýk olur, ya da kapalý. Elinizi açarsanýz, kapalý yumruðunuzla tuttuðunuz bütün sýkýntýlý düþünceler uçup gider.(36)
-Soðuða dayanmanýn tek çaresi vardýr; bunu hoþ görmek. Mutluluk ustasý Spinoza gibi: “ýsýndýðým için hoþnut deðilim, hoþnut olduðum için ýsýnýyorum.” Demeli.(37)
-Ýyiye yorma, iyilik getirir. Epiktetos der ki: “sen istedikten sonra karga da sana uður getirir.”(38)
-Hiç kimse bu dünyada kendinden büyük düþman bulamaz.(38)
-Baþkalarýný baðýþlamak için ilk koþul, kendini baðýþlayabilmektir.(39)
-Fala baktýrmadýkça, inanmamak çok kolaydýr. O zaman inanacak bir þey de yoktur zaten.(41)
-Kaygýlarýmýz bize, felaketlerin kendisinden daha az acý çektirmez.(42)
-Ne kadar bilgili olursak olalým, gözlerimizin çok uzaklarý görebileceðine inanmýyorum.(42)
-Merak hastalýðýndan kurtulduktan sonra, kuþkusuz tedbirli davranma hastalýðýndan da kurtulmak gerekir.(42)
-Dünyanýn büyüklüðü ile insanýn çaresizliðini kýyaslamaya kalkýþacak olursak, hiçbir iþ göremeyiz. Onun için iþe koyulmalý ve yaptýðýmýz iþi düþünmeliyiz.(44)
-Küçük çabalarýn baþaracaðý iþe inanmalý ve böceðe karþý bir böcek sabrýyla savaþmalý.(44)
-Para, yararlý olan her þey gibi, ilkin kendisine vefalý bir aþk ister. Yalnýz gereksinimleri için onu isteyenlere yüz çevirir.(45)
-Çok harcamak isteyen kiþi, hiç kazanamaz. Çünkü onun istediði kazanmak deðil, harcamaktýr.(46)
-Üstüne basýlan her taþ saðlam deðildir.(46)
-Voltaire der ki: “kader bizi sürükleyip götürür, isteklerimize kulak asmaz.”(47)
-Güçlü insanlara özgü olan azimli irade, her türlü durumda, yine bir yol açýp geçmesini bilir. Güçlü adamýn özelliði, her þeye kendi damgasýný vurmasýdýr.(47)
-Gençliðin istediði þeylere, yaþlýlar büyük bir bollukla sahiptir.(47)
-Pek çok kimse, þundan ya da bundan yoksun olduðundan yakýnýr; ama nedeni bunu gerçekten istememiþ olmasýdýr.(47)
-Ummak istemek deðildir.(48)
-Bir umutsuzluk halinde öyle bir kesinlik vardýr ki, insan teselli kabul etmek istemez.(49)
-Her þey çabucak unutulur; durum her zaman güçlü ve tazedir; insan ona kolayca alýþýr. --Alýþkanlýk bizim uyum yeteneðimizden güç alan bir tanrýdýr.(50)
-Toplum öylesine eþsiz bir makinedir ki, iyi insanlara farkýna varmadan zalim olma olanaðýný verir.(53)
-La Bruyére der ki: “evliliðin iyisi olur ama kusursuzu olmaz.”(59)
-Bir toplum, havaya ve rüzgarlara göre rahat ettiðimiz ya da rahatsýz olduðumuz bir gölgeliðe benzemez. Tersine toplum, sihirbazýn deðneðiyle güneþin açtýðý ya da yaðmurun yaðdýðý bir harikalar diyarýdýr.(59)
Ý-lk düþüncesizce yapýlan hareketten sonra hatasýný onarmak, ikiyüzlülük deðil, dürüstlüðün ta kendisidir.(59)
-Rousseau der ki; “düþünen adam, baþtan çýkmýþ bir hayvandýr.”(61)
-Ýnsan yaþamýný ne kadar doldurmuþsa, onu kaybetmekten o kadar az korkar.(62)
-Maddi yaþam, tam anlamýyla güvence altýna alýndý mý, mutluluktan ortada eser kalmaz. Kendi olanaklarýyla iþ yapmayan kiþi için can sýkýntýsý kaçýnýlmazdýr.(67)
-Her þeyi sigorta eden bir iþyeri; kapýsýna: “buraya girenler, umudu dýþarýda býrakýn” yazmalýdýr.(68)
-Gökten düþen bir mutluluk sevilmez, insan kendi emeðiyle yaratmak ister.(70)
-Ýnsanlar kendi elleriyle yarattýklarý sonucu, talihin getirdiði sonuçtan daha çok sever.(70)
-Zaman, piþmanlýða meydan vermez.(71)
-Hazlarý bütünüyle hazýr olan daha huysuz olur.(74)
-Aþkýn verdiði zevk, bize zevk aþkýný unutturur.(76)
-Çalgýyý dinlemektense, çalmayý tercih etmeyen var mýdýr? Güç olan hoþa gider.(77)
-Ýnsan kendi emeðinin ürünleriyle süslenmiþ topraktan haz duyar.(79)
-Her iþte bir kez temel atýldý mý, devam etmek için nedenler yaratýlmýþ demektir.(83)
-Gerçek tasarýlar, ancak baþlanmýþ bir iþ üzerinde boy atabilir.(84)
-Hayvan, çevresindeki þeyler kendisini rahat býrakýnca yatýp uyur. Ýnsan ise düþünür.(85)
-Gerçek bilgi, gözlerimizin dibine kadar gelmez.(86)
-Dünyayý alelacele dolaþan adam, iþini bitirdiði zaman, anýlar bakýmýndan baþlangýçtan daha zengin deðildir.(87)
-Görülen þeylerin asýl zenginliði ayrýntýlardadýr.(87)
-Ne geçmiþ, ne de gelecek bize dert olabilir, çünkü biri artýk mevcut deðildir, öteki ise henüz mevcut deðildir.(89)
-Bugünü düþünün; önce, dakikadan dakikaya devam eden hayatýnýzý düþünün; her dakika, önceki dakikayý kovalýyor.(90)
-Hayatý karartan, dert aþýlayan bir iyilik vardýr, adýna piþmanlýk derler.(95)
-Ýnsanlara ancak kendi umutlarýný verebilirsiniz.(95)
-La Rochefoucauld der ki: “her zaman baþkalarýnýn dertlerine katlanacak kadar gücümüz vardýr.”(97) O þaka yapmýþ. Baþkalarýnýn dertleri kolay katlanýr þey deðildir.(98)
-Baþkalarýna ve kendimize karþý iyi davranmak; herkesin yaþamasýna yardým etmek; kendi yaþamamýza yardým etmek; iþte asýl din! Ýyilik mutluluktur. Sevgi mutluluktur.(114)
-Benim varlýðým, dostuma bir parçacýk gerçek haz verecek olursa, bu hazzý görmekten ben de haz duyarým.(118)
-Hiç kimseyi gücendirmeyen bir hareket ve söz rahatlýðý, mutlu olmak için önemli bir meziyettir.(123)
------------------------------
Minicik bir kitap okumuþtum yýllar önce; Alain'den Mutlu Olma Sanatý isimli bu kitaptan çýkardýðým notlarý sizlerle paylaþmak istedim.
O.L.