Özlem Bir Anka Kuşu

izninle…bugün kendimi çırılçıplak anılara vereceğim

yazı resim

eskilerden esti rüzgar
hoyrat kollarında kurumuş bir yaprak
bir tokat gibi patladı yağmur
göz yaşlarımda kaynadı ıssızlığım sımsıcak

silik bir melodinin
küflenmiş notası çınladı
ağlayan her namede
gözlerinden bir iz saplandı yine günüme

yitik bir düşün ardından
kırılan kalemlerde
tükendi yaşanmışlığın izleri
sürrealist bir tabloda geçmiş

ilk kez verilen sözler birbirine
ilk kez tutulmadı
yanan fotoğrafların arasında
duman duman gözlerin…bir fısıltı sözlerin

deli divane yılların kahpe vurgunu
çöreklendi yüreğe
her damlada damarımda zehrin
yandıkça yanıyor/acıyor…canım

eriyen günlerin
eriyen güneşinden
aşk çaldı gece
seviştikçe azaldım…azaldıkça seviştim

namert oldu yıldızlar…sönük geceler
unutulmuş dualar oralarda
ellerde kan damlaları…dilbaz bir sessizlik

densiz bir sözün içinden fırladı(n)
uçuşuyor anılar/kelebeklerin ömrü ne kısa

izninle…bugün kendimi çırılçıplak anılara vereceğim

çığlıkların arasında duyulan…kıpkırmızı
olmazların arasında ateş dansında
küllerin arasından yeniden doğan özlem

yalnızlığın içimi kemirdiği yatağımın soğuğunda küçüldüm bir cenin gibi…yeniden doğmak istiyorum

Başa Dön