Dün gece seni izledim rüyalarımda
Korkuyla ürkekçe yürürken yine yalnızdın
Ve dönüp dönüp bakıyordun ardına
Bir el arıyordun sen söylemesende
Yalnızlığın söylüyordu gizlice kulağıma
O karanlık korkunla yürüdüğünü zannederken
Ben seni izliyordum rüyalarımda.
İlk gördüğün kalabalığın içine atıyordun kendini
Beni unutur gibi umursamazcasına
Ne kadar yüreğin farklı konuşup
Dudaklarından kelimeler sessiz sessiz çıksa da
Hissediyordum ağlayışını kendine isyan ederken
Ama ben seni izliyordum rüyalarımda.
O sahte gülücüklerinin altına sığmayan gözyaşların
Yağmur olup vururken camıma uyanıyordum
Söylemek istemesem de dilimin ucunda beklese de
Elim bir türlü yetişmiyordu yaralı gururuma
Kendini kaybetmişliğinle uzanacak elimi ararken
Ben gözyaşlarının sesini duyarak kalktım
Ne kadar hissetmek bilmek istemesen de
Yalnız olmadığını görüp anlaman için
Üstümü giyinip kendimi yollara attım
Uzaktan bir selamla duymasan da sesimi
Hasta olup umrumda olmayan canımı verme pahasına
Dün gece sabaha kadar gözyaşlarında ıslandım..
