Bir çift kırmızı ayakkabı
Vitrin camlarının ardından bakarcasına
Uzaktan uzağa öyle bir bağ ki bu
Sanki gözlerinden o camlara hasret akarcasına
Ellerinin arasına bırakılan bir hediye paketi
Bir çift kırmızı ayakkabı paketi açtığında
Hasretler mutluluğa yetişemez derlerAma gözlerinden gözlerime mutluluk çağlarcasına
Ve o sahil;ayaklarında kırmızı ayakkabılar
Parmakların sarılmış avuçlarımın boynuna
Martılara yol göstermekte sözlerin
Hasretse bir gün gelecekti intikamını almaya
Sabahın altısında geldi o karanlık hasret
Apansız uyandım ardarda kapıyı çalmasıyla
Usulca kapıyı araladım elinde bavulu
Gördüm ki hasret gelmiş ama bu sefer temelli kalmaya
İnanmadım,üstümü giyinip hemen dışarı çıktım
Oysa yanıldığımı anladım evinin önüne vardığımda
Sokağında sıra sıra park edilmiş sayısız araç
Siyahlar giyinmiş bir sürü insan dolaşmakta
Hala inanmak gelmiyordu içimden
Ta ki o kırmızı ayakkabılarını görene kadar
Gökyüzünün penceresinden yeryüzüne bakarcasına
Uzaktan uzağa öyle bir bağ ki bu
Sanki gözlerinden yeryüzüne yağmurlar yağarcasına
Hasret intikamını aldığında sen çoktan gitmiştin
Parmaklarının boşluğuysa avuçlarıma darağacı
Peki ya o kırmızı ayakkabıların
Onlarda yeni sahibini bekliyordu kaldırım kenarında...
