Bir bank üzerinde sessiz oturmuþluðum
Kýzkulesinin kýsýk gözlerle etrafý süzmesi
Kafamý kaldýrýp uzaklara doðru bakarken
Denizdeki karanlýk fýrtýnada seni bulmuþluðum
Duyduðum her seste,gördüðüm her yüzde
Seni aradýðým o koþuþturmadaki yorulmuþluðum.
Bir bank üzerindeyken bakýyorum etrafýma
Martýlar bile karanlýkta tek tek uçmakta
Yanýbaþýmdaki büfede derinden bir sevda þarkýsý
El ele,göz göze geçen sayýsýz çift
Ve daha nice görüp hatýrlayamadýklarým.
Ama kýzkulesi hala bakýyor karþýdan bana
Aklýma birden çok sevmiþliðim geliyor
Yakýyorum bir sigara çýkarýp cebimden
Elimde büfeden aldýðým demli çayým
Üstelik buz tutmuþ henüz yarýsýnda
Seveceklerim de o kadar meçhul deðil hani
Ya sana benzeyecek mutlak bir yaný
Ya da attýðý okla kalbimden vuracak
Sana benzese de yeter bana aslýnda
Bu kadar çok ok üstüste binmiþken
Ýnanmýþým bir okluk boþluk bile kalmadýðýna
Tam karþýdan kýzkulesi geriyor bir anda yayýný
Sert birþey çarpýyor göðsümün orta yerine
O kadar okun varlýðýna aldýrmadan
Sanki ilk kendi vuruyormuþ edasýyla
Bir okluk yer açýyor yüreðime ansýzýn
Derken bir gülücük süzülüyor yanaklarýmdan
Vurulmuþluðum vurmuþluðumu ezip geçiyor
Oysa kýzkulesi uzaktan kýsýk gözlerle bakarken
Saklamýþ arkasýna en tanýdýk silahýný
Þöyle bir bakýp beni seçerken aradan
Uzak hayallere daldýðýmý farketmiþ olmalý
Denizdeki karanlýk suda seni buluyorum
Bir ok daha gelip deðiyor göðsüme
Banklarýn üstünde tekrardan soluyorum
Aldýðým bu darbeyle saða doðru yatarken
Kan revan içinde yere devriliyorum
Devrilirken aklýma gelip gezinen o soru
Nedense her düþtüðümde bildiðim tek þey
Yar! ben bir tek seni düþünüp,özlediðimde vuruluyorum...