Ben seni karþýlaþtýrýyordum yüreðin paspasýna ayaklarýný silenlerle
Bazen hiç açmazdým o kapýyý,bazen sen gibi görürdüm karþýmda
Korkuyla yaklaþtýðým penceremin camýný bir buhar kaplardý
Ve camýn kenarýnda beklemekten yorulmuþ bir gölge
O buharý yaratan nefeste bir tek senin gölgen yaþardý.
Yeri gelir sýra sýra dizilirlerdi o kapýnýn önüne
Bense hepsini sen diye görür sevinçle aðlardým
Bilirdim hiçbir acý bu kadar uzun sürmezdi,süremezdi
Bir cam kenarýnda binbir ümitle bekleyen yalnýzlýðým
Senin benden uzak yaþamýþlýðýnla daha da ertelenirdi.
Ara sýra dayanamayýp o kuyruktan çekip gidenler
O gidiþler mesafe tanýmayan,habersiz uzaklýðýný hatýrlatýrdý
On binlerce yüzün soðuða aldýrmadan beklerken kapýmda
Serabýndan baþka bir þey göremeyen perdesi eskimiþ gözüm
Dayanamayýp çekip giden efkar dolu o yüzlerini arardý.
Sayýsýz yüzünü kaldýramazken yüreðim ne dýþarý çýkardým
Ne de bir ekranda gördüðüm her suratta bir iz,bir ýþýk
Sadece senden bir yüz bulabilme çabasýyla aynalara bakardým
Olamazdý zaten sen tektin ve o tekliðin kapýsýný açtýðýmda
Yetmiþ iki milyonu sesinde barýndýran bir huzureviydin.
Ýþte þimdi ben de o huzurevinin penceresinden aþaðý bakýyorum
Gelenler gençliðini taþýyor,kalanlarda bir yüzün
Önce bekleyip sonra ufak adýmlarla yürüyüp giden insanlar
Senden farklý var mý diye yüreðin paspasýna bakarken iki gözüm
Bulamasamda senden farklý,olsun büyüyor yine de bir pencere önünde suladýðým yalanlar..