Bu sabah gitmeliydin yüreðimden,bu sabah yanaþmalýydý kamyonlar yüreðimin önüne ve hatýralarla dolu eþyalar araçlara yüklendiðinde bir elveda sözcüðün yankýlanmasa da olurdu içimde.Ama erken gittin;bu sabah gün doðarken,ben senden önce kendimi terk ederken gitmeliydin yüreðimden.Sokaklarýmýn içindeki o en güzel dairenin boþluðunu farkedenler oldu çevremde ve günlerce çýrpýndýlar bir kuþ olup süzülmek,kanatlarýnýn altýnda biriktirdikleri rüzgarla yol vermek için býraktýðýn hasrete.Bense ayný sarhoþlukla,o yakama yapýþýp kelimelerime sýkýþan özleminle dolaþtým tüm sokaklarýmý.Ýçimde maviden bir gökyüzü;herkes kanat çýrpýp konmak istedi,konacak bir yer bulamadýlar.Gökyüzüyse kaybetti maviliðini,gri bulutlar rehin alýrken tüm mavileri onlar inatla kanat çýrptýlar ve ben özlemini kelimelerimde taþýdýkça onlar býraktýðýn hasreti yok etmeye çalýþtýlar.Taþýdýðým bu özlemi saklayabilmek için sembolik bir mezar bulmalýydým gönlümde ve ben kalbimi sana mezar yaptým.O mezara gelirken ellerimde çiçekler,gözlerimde siyahtan bir perde...Özlemini kimselere belli etmeden kaçýrdým ama her sohbetimde adýn dilimden firar edip karýþtý cümlelerime.Ben seni aradým bu mezarda onlarsa inatla konabilecek bir yer...Gri bulutlar senelerce aðlattý mavilikleri ve gönlümde uçuþanlarýn kanatlarý ýslandý.Sen ýslandýn onlar gelip mezarýna kondular.Hepsi çok üþümüþtü,tir tir titriyordu kanatlarý,dayanamadým bir tanesini avuçlarýmýn arasýna aldým.Senden sonra avuçlarýma deðen ilk kanattý,o avuçlarýmda tir tir titrerken kalbimde birþeyleri tekrar kanattý ve ben hayaline kanarken kendim gibi kanattýðým gönüllerdeki o kan kokusunu çektim ciðerlerime.
Önce yüreðinde çaðlayan kandan ýrmaklar durdu sonra kanatlarýndaki titreme.Avuçlarýmýn arasýnda iki el,sende solan baharýmý o mezarýn baþýnda baþkasýna devrettim ve ümitsizce bir baþkasýnýn tomurcuk tutan yüreðinde yitip gittim.O kanatlar þefkatle örttü üstümü,adýn dilimden her firar ettiðinde kandan ýrmaklar tekrar çaðladý ama isyan etmeden herkes sýkýca beni baðrýna bastý .Onlar beni baðrýna bastý tenimde iki kanat;adýn dilimden firar etti üstüme kanat çekenlerin baharlarýný sattým haraç mezat ve bir gece týpký sen gibi sabahý beklemeden adýn dilimden firar eder korkusuyla bir elveda bile demeden taþýndým hepsinin yüreðinden.Belki bir gün dönerim umuduyla benim yaptýðým gibi sokaklarýnda beni beklediler.Maviliklerini esir aldý gri bulutlar,kalplerinde boydan boya bir kabristan,onlar aðladý ben ýslandým ve ben baharlarýmý sana devrettim sense sattýn haraç mezat.
Bu sabah gitmeliydin yüreðimden,bu sabah yanaþmalýydý kamyonlar yüreðimin önüne ve hatýralarla dolu eþyalar araçlara yüklendiðinde son kez sarýlmalýydým boynuna elveda demeden.Baþka yüreklere taþýrken seni,baharlar anlamýný yitirmeden,baþka yürekler adýn dilimden firar ettiðinde tir tir titremeden.O beyaz önlüklü doktor bu sabah ne kadar ömrüm kaldýðýný söylemeden gittin.Ben senden önce kendimi terk ederken gitmeliydin ama dedim ya çok erken gittin yüreðimden...