Dünyada birbirinin eşi ne iki görüş vardır, ne iki saç kılı, ne de iki tohum. -Montaigne |
|
||||||||||
|
Şair Fıtnat’ın annesi Emine hanım(Sapcan), Ahmet Paşa’nın ölümü sonrası, Paşa’nın kardeşi Osman Bey’le evlenir. Bu evlilikten; İzzet, Haydar, Huriye ve Leyla olmak üzere dört çocuk olur. Bunlardan İzzet ve Leyla şiire çok yatkındır. İzzet hece ve aruz ölçülerinde manzum eserler yazar. Mart 1944 yılında Ordu Halkevi Dergisinin 2. sayısında İzzet’in aruzla yazdığı iki gazeliyle, hece ölçüsüyle kaleme aldığı bir koşması ve Ordulu Tıflî ile beraber bir müşteriki yayınlanır. Dergide yayınlanan koşmayı aşağıya çıkarıyorum. Ben derd-i serime ararken derman Gönül daha beter sevdâya düştü Derunum hep doldu kan ile hicran Meylim bir kamet-i bâlâya düş tü Sakiyâ ben meyden çektim elimi Revan etmekteyim eşki selimi Yâre arzetmeğe suz-i dilimi Minnetimiz bâd-i sabâya düştü Gam yeme ey İzzet gafurdur mevlâ Günahile olsada kûh kafasa (I) Affina nisbet zerredir hâlâ (II) Diyerek ulu bab-ı Mevlâya düştü(III) (I) Bu mısra iyi anlaşılamıyor. Yanlış okunmuş olabilir. (II) Bir hece eksiktir. (lll) Bir hece fazladır. İzzet’in oğlu Şevket’in ölümü üzerine yazdığı bir başka şiiri: Eyvah yavrum düştü mü hâke o nazik beden Soldu mu nur-i cemâlin sustu mu gussei dehen Bir zaman baki hayatta tuti –i dilbaz iken Ravza-i Cennette mi pervaz edersin şimdi sen İzzet’in birçok yazıları, şiirleri varmış; fakat bunlar derlenemediğinden hepsi kaybolmuş. Aybastı hakkında uzun bir destanı varmış İzzet’in. O da diğer yazıları gibi kaybolmuş. Ortaya çıkarılan bu dörtlükten anlaşılıyor ki; Aybastı Destanı’nın tamamı bulanabilirse, bu şiirin çok önemli olduğu ve Aybastı’nın kültür tarihine daha da güzellik katacağıdır. İşte ‘Aybastı Destanı’ndan bir dörtlük: Aybastı'da o günden bugüne ne değişmiş olabilir! Zahirin handan, için dolu kan Yanar dağ gibi çıkmakta duhan Lâl olmuş bülbülün etmiyor efgan Hâra düşmüş gülüstanın Aybastı Zahir :görünen, açık, meydanda olan Handan :gülen, gülücü Duhan :duman, kıtlık, kuraklık Lâl: :dilsiz, söz söyleyemeyen Efgan :acı ile bağırıp çağırmalar, feryatlar Hâr :diken Gülistan :gülyeri, gülbahçesi Kemal Düz 28 Nisan 2009 İskenderun
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © kemal düz, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |