|
Ölümlü Bir Öykü
(NEDÝM ARGAN) 2 Ocak 2010 |
Deneysel |
| |
 “Peygamber gibi adam” derdi kasabadaki herkes onun için. Ve bu sýfata layýk görüldüðünde daha kýrk bile deðildi yaþý. Fakat o karakteriyle, yaþantýsýyla gerçekten de fazlasýyla hak ediyordu bu sýfatý. |
|
|
| Elimde telefon bir süre öylece kalakalmýþtým. Sonra-sýnda ise tereddüt hâsýl olmuþtu zihnimde; Böyle bir gö-rüþme olmuþ muydu gerçekten, yoksa hepsi bir rüya mýydý? Belki de hayalle gerçeði karýþtýrýyordum yine. Fakat bu olasýlýklar pek de mantýklý görünmüyordu. Bahar ger-çekten beni aramýþ olamazdý. O bir baþkasýyla niþanlýydý ve çok yakýnda da evlenecekti. Tam düðün arifesinde aramasý için hiçbir neden olamazdý, olmamalýydý da. Fakat rüya görmüþ de olamazdým. Zira henüz yatmamýþtým bile, üstümü deðiþtiriyordum o sýrada. Hem rüyalarda yüz yüze yaþanýrdý daha çok sahneler. Böyle telefonla iletiþim ku-rulmazdý pek. Evet, zamanýnda çok fazla hayal kurmuþ-tum. Hatta bazen bunlarý gerçek zannettiðim anlarda ol-muþtu. Fakat o niþanlandýktan sonra kapatmýþtým hayalle-rimin perdesini bir daha açýlmamak üzere. Kaldý ki benim hayallerim böyle tek sahnelik olmazdý. Baþý sonu belli uzun metrajlý bir sinema filmini andýrýrdý adeta…
|
|
