"Bazen bir mýsra yaþamý deðiþtirir." -Kafka |
|
||||||||||
|
Karanlýða bakýyor, Bakýyor karanlýða usul usul. Karanlýk sonsuz, Uçsuz bucaksýz açýlýyor Çaðýrýyor acýmasýz karanlýk kapkara... Karanlýk bitimsiz, Ve çýplak bir karanlýk. Karanlýk uçsuz bucaksýz çýðlýklar atýyor... Bir hayat bir uçurum kenarýnda. Bomboþ gözlerle bakýyor boþluða Boþluk sonsuz, Boþluk uçsuz bucaksýz... Bir hayat yankýlanýyor boþluðun uçsuz bucaksýzlýðýnda. Sonra bir hayalet fýþkýrýyor boþluktan kap kara. Kirli ve kara bir hayalet Taþýyor hayata acýmadan Geçmiþin suçlarýný... Bir hayat var hayata karýþmýþ Karanlýkta ve uçurum kenarýnda. Anlamsýz gözlerle bakýyor boþluða, Ve alýþamýyor karanlýða bir süre... Korkuyor hayat Hayatýn karanlýðýndan Ve kaçmak istiyor çýðlýk çýðlýða. Sonra görüyor hayat, Hayata karýþmýþ kap kara hayaleti Geçmiþin tüm suçlarýný taþýyan Hayat, hayalet, hayat... Aoranýn ýþýðý yükseliyor doðudan mazdaya karþý Ve mazda karanlýðýný saklýyor hayata. Mazda hayalet oluyor, Ve hayalet hayat. Sonra hayata karýþýyor hayat, Aora oluyor, Mazda oluyor. Ve kovuyor hayaleti büsbütün. Sonra bir serften bir çýðlýk yükseliyor Up uzun krisnaya uzanan. Krisna sessiz, Krisna kör, saðýr, dilsiz... Ve susuyor tüm dualar, Serf yok oluyor. Karanlýkta özgürlük arýyor, Ve boþluk oluyor özgürlük, Herþey bitiyor... Hayata karýþmýþ bir hayat, Hayatýn karanlýðýnda Ve aydýnlýðýnda hayatýn. Sürgününe yerleþiyor hayat Geçmiþin kap kara hayaletinin. Sonra serf duaya baþlýyor yeniden, En olmaz þeyleri istiyor. Karanlýktan özgürlük, Ve ateþten bir hayat. Krisna suskun. Krisna kör, saðýr, dilsiz. Ve kastýn dibine vuryor serf kasýtsýzca. Sonra yok sayýyor krisnayý, Krisna oluyor aydýnlýkta. Aydýnlýða karýþýyor büsbütün. Iþýk oluyor serf, Diþleriyle yýrtýyor karanlýðý. Yeniden yazýyor kitaplarýn tümünü Ve yeniden anlýyor hayatý. Anlýyor, büsbütün hayat oluyor, hayal oluyor... Hayata karýþmýþ bir hayat, Bir masaldaki duaya karýþýyor. Sonra masal oluyorlar. Hayalete sarýlýyor mazda, Karýþýyor karanlýða, Yok oluyor, boþluk oluyor. Ve bozuluyor suskunluk, Konuþuyor krisna En gizli bilgiyi sunuyor aydýnlýða. Sýrlarýnýn tümünü sunuyor. Ve sýrlar karýþýyor hayata, Hayat oluyorlar büsbütün. Sonra aydýnlýk konuþuyor, Yansýmaydým! Yanýlsamaydým diyor. Kýzýyor krisna, Gökten üç çýðlýk iniyor, Karmadaki üç kötülüðü sarýp götürüyor gökyüzüne. Amon konuþuyor sonra, Güneþten yanmýþ Ve parlak sesiyle güneþ kadar, Bir kedinin sesiyle konuþuyor. Kýzgýn ve masum, Var eden ve yok eden, Aðlamaklý gülen bir sesle konuþuyor. Ve susuyor tüm sesler. Susuyor hayat, hayaller susuyor. Üç çýðlýk susuyor, Ve susuyor krisna büsbütün... Hayattan ayrýlmýþ bir hayat. Güneþin altýnda dinliyor yalnýzca Ve baþlýyor suskunluða karýþmýþ en sessiz sesler amonun sesinde. “ey hayat” diyor amon, ve baþlýyor konuþmaya. “ey hayat! Ve Dinle sende hayat! Neden kaçýyorsun? Ve ne kadarda hazýrsýn karanlýða karýþmaya! Yýldýz ýþýðý adýna, Ve adýna ay ýþýðýnýn. Yemin yemin üstüne çocuklar, Bu ne anlamsýz yatsýma, Ve bu ne kolay kabulleniþtir, Hani güç? Hani ateþin kudreti? Nerede kaldý savaþ yemini? Hani etmiþtin sýcak bir öðle güneþi altýnda... Hani tam tependen izliyordum seni. Acýmak yoktu, Yoktu kaçmak Ve eðer anlamýþsan, Ve eðer sevmiþsen Anlamýþsan seni ve sendekini Hani her þeyi yok edecektin? Þimdi ne oluyor? Nereye gidiyorsun? Býrak mazdayý kendi haline, Bitsin krisnanýn duasý Yalnýzca beni gör, Ve bil bendeki engin sýrrý Ki o yaþamýn sýrrýdýr. Ey hayat! Neden kaçýyorsun sunmaktan Aydýnlýðýn tümünü? Ve neden korkuyorsun karanlýðýndan hayatýn, Hani hayaletin sürgünündeydin? Hani sen yerleþmiþtin oraya? Kendi isteðinle, Hani kovmuþtun hayaleti kendi varlýðýnla? Evet yandý hayalet, Yok oldu. Sen gitsen de yok artýk. Peki ne istiyorsun? Ve ne veriyorsun hayata? Hani sessizceydi herþye? Ve bitimsizdi bir baþlarsa? Hani anlýyordun? Ve anlatýyordun hani? Neydi anladýðýn? Ve anlattýnmý anladýðýný ap açýk? Yemin yemin üstüne çocuklar! Nergale yoldaþ olayým, Ve yanayým korkunç Marduk’un kýzýl ateþinde eðer anlýyorsam sizi Eðer anlýyorsam sizi, Kibelenin duasý eksik olsun ýþýðýmdan... Bitermi bir þey öyle kolay? Hele baþlamamýþsa kolayca Ateþten çemberlerden geçmiþse, Ve karanlýkta boþluktan gelen hayaletle sarýlmýþsa sým sýký Kurtulmuþsa bundan Ve çýkmýþsa tertemiz Baþlamýþsa yeniden, Güneþ þahidim olsun, Ve þahidim olsun parlayan her þey yeryüzünde ýþýl ýþýl, Yemin yemin üstüne çocuklar, Anlamýyorum.” Son sözünü söyledi amon sakince, Yargýladý teker teker aydýnlýðý Ve karanlýðý Yargýlayýp astý Çürümüþ güçlerin tümünü Ve hayata döndü Sonra baktý hayata Ve söyledi son sözünü, ve sustu ondan sonra, Her þey açýktý Ve parlaktý ýþýk kadar Yargýlamýþtý amon Yargýlamýþ, ve vermiþti sonsuz hükmünü Dediki sessizce; “Marduk yok etsin beni yanýlýyrsam eðer hükmümde, biliyorum duyuyorum ve anlýyorum. Ve söylüyorum. Duy ey marduk Ve duy ey lanetli nergal, Tüm tanrýlar duysun beni Duysun ve anlasýn Kavuþupta krisnanýn en gizli bilgisine Bilmeden yatsýyanlarý Sonsuza dek aydýnlýða mahkum ediyorum...”
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © mahmut dað, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |