Nasýl bir alýþkanlýktýr bilmem.. Haftanýn sayýlý günleri boyunca temizliðe kendini aþýrý kaptýran bir komþum var.. Üst katýmda oturur.. Geceleri yazý yazmaya baþladýðýmda, kaldý ki gece yarýsýný oldukça geçmiþ bir zamanda dahi olsa gürültünün en iç gýcýrdatan taraflarýný bulup çýkarýr.. Evine hiç gitmedim ama, çalýþma odamýn üzerindeki odada bulunan koltuklarý kim bilir kaç kere yer ve þekil deðiþtirmiþtir.. Sürünerek yer deðiþtiren koltuk ya da ev eþyalarýnýn çýkarttýðý ses kendisine ne kadar zevk vermektedir bilemiyorum..

Dahasý bilmekte istemiyorum. Ne hali varsa görsün de diyemiyorum, zira bütün halleri ben fazlasýyla görebiliyor ve yaþayabiliyorum.. Bu baðlamda kuþkularýmda artýyor durmadan.. Yukarýda neler oluyor her gün.. Balkonuma düþen Banyo Havlularý, antre halýlarý ve en önemlisi ekmek býçaðý gibi levazýmlarý kapýmý çalarak isteme cüretini gösterme durumlarý beni hepten çileden çýkarýyor.. Hemen her gün ayrý bir eþyasýný tutuþturuyorum eline.. Bu son olsun artýk diye düþünerek .. Ne düþündüðümü bildiðini sanmýyorum.. Yüzümü görmeye alýþmasý bunu anlatýyor.. Ýlk zamanlarý utana sýkýla istenen balkon gazisi eþyalar artýk büyük bir piþkinlikle istenir oldu../ Buna katlanamýyorum..

Yalnýz iç çamaþýrlarý ve eprimiþ masa örtüleri ve çarþaflar istenmiyor nedense.. Bana da bir süre balkonda bekletip sonra karþý komþumun oðlu ile yukarý göndermek kalýyor.. Düþünüyorum da, ben iç çamaþýrýmý düþürsem komþumun balkonuna, o evden ya taþýnýrdým, ya da uzun bir müddet sokaða çýkamazdým herhalde../

Kendi psikolojimi de yerle bir edecek bir hastalýða doðru adým atarak ilerliyordum sanýrým zamanla.. Akþamlarý eve dönüþümde ilk iþim balkonda yukarýdan düþen herhangi bir þeyin bulunup bulunmadýðýný kontrol etmek oluyordu.. Hatta bir yapýlacak iþler listesi bile çýkarmak gereði duymuþtum.. (1) Balkona bakýlacak, (2) Kombi açýlacak, (3) Telesekretere bakýlacak.. (4) Mailler kontrol edilecek.. Ev halinin içinde Balkon yapýlacak iþler listesinde nasýl ilk sýrayý almasýn..?/’Þükürler olsun bugün bir þey düþmemiþ..Þimdi Kombi’yi huzurla açabilirim artýk..’..

Öyle bir hale gelmiþtim ki, dairemin kapýsýný açar açmaz ‘Hayýr bu sefer balkona doðru gitmeyeceksin..’ diyerek kendimi motive etmeye çalýþýyordum.. / Ama nafile, balkon kapýsý mutfakta bulunduðu için, bir kahve ya da yemek için girdiðim zamanlar bile gözlerim balkona kaymakta gecikmiyordu.. Bundan nefret eder bir duruma gelmiþtim.. Tabi bu arada üsttekinin bunlardan haberi yoktu.. O yine kendi eþyalarýný benim balkonuma düþürmeye devam edecekti.. Ýç çamaþýrý ve eskimiþ çarþaflarýný yine ben yukarý gönderecektim..

Hayýr her þey iyi güzel de, bir teþekkür ya da ne bileyim herhangi bir yanlýþlýkla düþmüþ tavrý da gözlemleyemez durumdaydým karþýma çýkan yüz ifadelerinden.. /Yani ‘Bu benim, düþmüþ sanýrým alayým ve gideyim..’/’Oldu caným al..bu senin.. yarýn gel geceden düþenleri de vereyim.. ama öbür gün bende evde olur muyum bilemem.. Ýstersen öbür günün levazýmlarý için önceden gel..’..Allah’tan kar yaðmaya baþladý da, düþen kalkan kalmadý þu sýralar..En azýndan bir mevsimlik rahatým..

Belki de, üstümde oturan komþum bekar olsa, bütün bu olanlarýn geçerli bir sebebi olabilirdi.. En azýndan ben böyle düþünecektim.. Bazen yukarýda inþaat çalýþmalarý olurdu.. / Bense üzerimdeki tavanda ne zaman bir delik açýlacak ta, yüzlerimizi daha yakýndan görebileceðiz diye meraklanýrdým.. Beton dairelerin makus talihi bu olsa gerek.. Ev alma komþu al.. /Komþu komþunun külüne muhtaçtýr.. / Herhalde diyorum bu sözleri söyleyenlerin zamanýndaki komþuluk daha baþkaydý..

Ya da, bu sözleri söyleyenlerin oturduðu mekanlarda daha gürültü ve saygý keþfedilmemiþti.. /Ben her gün keþfediyorum þimdi..böyle komþuluðu.. Ýnsan daha oturduðu yerde baþlýyor þizofren ve paranoyak geliþmelere.. Hayýr kaçmak kurtuluþ deðil, kalýp inadýna mücadele etmek var hesapta.. Ýnadýna þizofren olmak var komþunun karþýsýnda..

Kalkýp tavana fýrça sapý ile vurmakta iþ deðil hani.. Yalnýz duvarlarýn beton olmasýna raðmen yatak odalarýndaki eþyalarýn çýkardýðý ses beni kendi yattýðým yerden de soðuttu zamanla.. Her gece ayný saatte mesai yapan iki kiþinin, her gün hiç yorulmadan çalýþmasý bana tembelliði öðretti daha çok..

Tembelliðinde yararlý yanlarýnýn olduðu bilincine vardýrdý beni../ Bir gün kapýyý kilitleyip evden kaçacaðým.. Fakat uzun bir yokluk zamaný sonrasý balkonuma yerleþeceklerinden korkuyorum.. Eve geldiðimde, balkondan bana, ‘ Ah haným bak, komþu gelmiþ.. Ona da bir bardak çay koy..’ demelerini tasavvur bile edemiyorum..

Baþlamanýn çeþitli faktörleri vardýr.. Komþuya baþlanýr, iþe baþlanýr, yeni bir aþka baþlanýr, daha yeni uyumaya baþlanýr hani.. Ben bunlardan komþuya baþlarýmý tercih ediyorum..Baþlarým böyle komþuya..