Gözlerim …

Gözlerim yorulmadýnýz mý artýk aðlamaktan… Artýk gýna gelmedi mi þu dünyayý sisli puslu görmekten… Yetmedi mi kan çanaðýna dönmüþ halleriniz.. Býkmadýnýz mý her seferinde ilk ve son tepkileri vermekten… Gözlerim bu yoldaþlýk yormadý mý sizi… Kalbime yaptýðýnýz bu yoldaþlýk tüketmedi mi pýnarlarýnýzý asýrlardýr… Þiþip þiþip acý çekmek artýk çok mu tanýdýk geliyor size… Tuzlu okyanuslarda boðulmak üzere deðil misiniz… Kanayan gönlüme sýzan bu damlacýklarýnýz hiç mi tükenmeyecek… Neden gülümsemelerimi çaldýnýz benden… Sahip olduðum her mutlu aný þimdi bana bir karabasan misali neden akýtýrsýnýz durmadan.. Neden kaçarsýnýz insanlarýn gözlerinden ey gözlerim.. Yoksa güveniniz mi kalmadý bu fani dünyaya ve yalancý gözlere.. Gözlerim, yoksa derdinize derman olacak sevgiyi ararken derdinize dert mi kattýnýz farkýna varmadan.. Yýkýlmamý yaþadýnýz benimle birlikte , çöküþümü izlediniz uzaklardan.. Aslýnda çok uzaklardaydýnýz siz … Gözlerim kim bilir beklide sevdalýsý olduðunuz gözlerin hayali içinde kývranýrken siz ben burada aþk imparatorluklarýmýn çöküþünü izliyordum sessizce… Gözlerim kan aðladýnýz , siz yalnýz siz vardýnýz acýmda yanýmda… Mutluluðu tattýramadým sizlere affedin beni.. Sizi bir gülümsemeye ortak edemedim bunca zaman… Yalnýzca dert ortaðým oldunuz .. Sevinç için dökmediniz incilerinizi tarihin baþlangýcýndan beri … Sadece hüzün aktý pýnarlarýnýzdan… Uyku girmedi gözüme yani size ey gözlerim.. Kapkaranlýk gecelerde saatlerce dalýp gittiniz geçmiþe ve o parlak hayallere.. Belki de sizi götürebildiðim en sýcak ülkeydi o hayaller ülkesi.. Gerisi yalan viran… Affedin beni gözlerim.. Hiç güneþin parlak ýþýklarýna doðru açmadým sizi.. Hep fýrtýnalarýn koynunda uyandýnýz o ziyan olmuþ sabahlara.. Çýðlýk çýðlýða esen rüzgarýn döktüðü kuru yapraklardan baþka bir þey göstermedim size.. Ne bir bahar dalý ne bir kýr çiçeði… Sadece siyah beyaz eski fotoðraflara baktýnýz saatlerce günlerce yýllarca… Ama asla renklerle buluþturmadým sizi… Gözlerim.. Anlayamadý insanlar beni siz beni anlarken.. Onlar acýdý halime ama siz kýzdýnýz.. Onlar teselli etti siz azarladýnýz.. Haklýydýnýz da.. Çaresizce öne sürdüm sizi aðladým ve kaçtým… Gözlerim affedin beni.. Hiç açýlmadýnýz sýcacýk bir yaza.. Kýþlar meskeniniz oldu … Affedin beni affedin… Son kapanýþýnýz olacak bu……. Sonra sonsuza kadar huzur…