Polis þefi yardýmcýsý Bayan Legrand koyu mavi Peugeot marka arabasýný Montparnasse’ýn yaðmurdan ýslanmýþ caddelerinde sürüyordu. Tüm Paris kenti o cuma öðlenden sonrasýnda kapalý, gri yaðmur bulutlarý altýndaydý. “Rue Partole… oradaki apartman” dedi müfettiþ Jules Pacques, ve saðdaki açýk renk yüksek bir binayý gösterdi.
“Ýnþallah o da evdedir. Bu kadar yolu boþuna gelmiþ olursak, yazýk olur” diye yanýtladý Legrand.
“Daha neler? dedi Pacques sakince, “Saat üç buçuk. Bu saatlerde gece bir Kulübü þarkýcýsý çoktan uyumuþ olmalý.”
Yedi dakika sonra iki memur kapýnýn önüne gelmiþti. “Raffaela Dumas” yazýyordu bir kartvizitin üstünde.
“Zili çalayým mý Þef?” diye sordu Legrand.
“Niye ki Legrand, doðru yerde miyiz?”
“Raffaela Dumas, yirmi yaþýn sonunda, siyah saçlý iyi görünümlü bir bayan, iki polise sakin bir tavýrla baktý.
“Kriminal Polis mi?” dedi kadýn. “Olsun bakalým, içeri buyurun!”
“Bir koltuða adeta yýðýldý, bir sigara yaktý ve konuklara da rahat etmelerini söyledi.
Müfettiþ Pacques otururken, Legrand kapýda bekliyordu.
“Lütfen… Siz nasýl yardým edebilirim beyler? Bu arada meslek sahibi olduðumu ve hemen iþe gitmem gerektiðini de unutmayýnýz?”
Pacques hemen saatine baktý. Þu anda saat 16:10 hanýmefendi. Siz 22:00 den önce çalýþmazsýnýz. Öyle deðil mi?”
“Daha çok zaman var!” dedi o zaman Legrand.
Biraz öfkeli yanýtladý kadýn: “Oo.. düet yapar gibisiniz…”
“Dinleyin Hanýmefendi”, diye yanýtladý Pacques. “Doktorum bana heyecanlanmamam gerektiðini söyledi. Ama diðer yandan Sizin suçsuz olduðunuza inandýðýmýz halde, her türlü ipucunu deðerlendirmeliyiz!”
“Ýpucu mu, nasýl bir ipucu?”
“Hanýmefendi, Berbier adýnda birini tanýyor musunuz?”
“Berbier mi?” diye yanýtladý þarkýcý kadýn. “Bu ismi daha önce hiç duymadým.”
“Gerçekten hiç duymadýnýz mý?”
“Hayýr ne yazýk ki, Size yardým edemeyeceðim.”
“Berbier böyle düþünmüyor Hanýmefendi. Þu anda onun yanýndan geliyoruz… Nezaretten.”
Raffaela Dumas sükûnetle sigarasýný içiyordu. “Siz dýþarý atacak kadar güçlü deðilim ne yazýk ki.”
Pacques öfkelenmiþ ve parmaðý ile kadýný gösteriyordu. “Benim gibi yaþlý bir adama böyle yalanlar anlatmayacaksýnýz herhalde… Berbier, banka soygununda 90.000 Franký götürmüþ.”
Þimdi Müfettiþ pis pis gülüyordu: “Fakat Paris polisi bu kadar iyi olduðu için olaydan 24 saat sonra Versailes Ýstasyonu’nda yakaladý. Gerçi henüz parayý bulamadýk, ama onunla uzun uzun konuþunca,onu kime verdiðini bize söyledi.”
Raffaela Dumas yavaþ ve sakince sigarasýný söndürdü. “Polis adýna ne mutlu bir olay… Buna karþýn bana bu öyküyü niye anlatýyorsunuz anlamýyorum. Ne Berbier’inizi tanýrým, ne de banka soygunlarýyla iþim olur.”
“Komik!” diye yanýtladý Pacques yavaþça. “O halde neden Berbier parayý Size verdiðini iddia ediyor?”
Bayan Dumas ayaða fýrladý.
“Sizi þikâyet edeceðim, bayým… Ve Sizi de!”
“Bu ayrý bir þey olur!” dedi Legrand ve Pacques düþüncesini söylemeye devam etti. “Evet hem de çok farklý bir þey. Hanýmefendi, Berbier parayý ne zaman verdi ve onu nereye koydunuz?”
Raffaela ona kötü kötü baktý ve bir yandan da baðýrýyordu: “Jacques Berbier’iniz tanýmýyorum, Size bunu kaç defa söyleyeceðim?”
“Salý günü ne yaptýnýz?”
“Hangi salýdan söz ettiðinizi bilmiyorum, ama herhalde her salý yaptýðým þeyleri yaptým: uzun uzun uyudum, yemek yedim, alýþ veriþ yaptým ve akþam þarký söyledim.”
“Masumsunuz yani?”
“Evet, evet, bir daha evet. Banka soygunuyla hiçbir ilgim yok.”
“Yani önceden olduðu gibi, Jacques Berbier’i tanýmadýðýnýzý iddia ediyorsunuz!”
“Bunu iddia ediyorum!”
Müfettiþ Pacques öfkeyle ceketini cebinden bir kâðýt çýkardý. “O zaman her þey yolunda…”
“Bu da ne oluyor þimdi?” diye sordu Raffaela Dumas.” Hiçbir þeyi imzalamam!”
“Hiç bir þey imzalamak zorunda deðilsiniz Hanýmefendi, sadece okuyacaksýnýz… Bu, çoktan vermem gereken bir tutuklama emri. Sizin tutuklanmanýz için.”
Þarkýcýnýn yüzü birden bembeyaz kesildi. “Tutuklama emri mi… benim için mi?” diye nefesi kesilerek sordu.
“Evet… Ne yazýk ki bir hata yaptýnýz Hanýmefendi… Fakat inanýn bana üstün zekalý insanlar da hata yapabilir…”
Þarkýcý Raffaela Dumas nerede hata yaptý?

*) Lesetexte Deutsch. Schreck in der Abendsstunde. Kurzkrimis zum Selberlösen. Hueber Verlag, 5. Baský, Münih 1986. s. 27-30’dan “Das Gesicht an der Scheibe, Ravensburger Taschenbücher, Otto Meier Verlag, Ravensburg”.