Gecenin en onarýlmaz saatlerinde acýlar en karanlýk gölgesinde
Bütün kaybolmuþ gündüzlerine dokundu çýðlýðýný gömmüþlüðün
Nerede çocukluðun gecenin öteki yüzünü görmüþ masumluðun
Varlýk anýnda sýzý sonsuz yenilgilerin ölümlerle dolu küçüklüðün.

Mutlu olmak adýna hayatý atlýkarýncaya dönüþtüren oyunculuðun
Büyün bitince büyüyen gece iç karartan ýþýðý yok eden yokluðun
Dudaklarýnda bin yýllýk susuzlukla çok mutsuz kupkuru gülüþün
Savaþ altýndaki karanlýkta kalmýþ çocukluðun az büyümüþlüðün.

Böyle coðrafyanýn kanla çizilmiþ atlasýnda kalemindir korktuðun
Seni mahkum eden alýn yazýsý deðildir sana ebediyen çizilen
Bak ölümler sefaletler vicdansýzca önünden akýp giderken
Söyle nasýl kurtulur kendi inancýnýn gölgesinde sefil kalmýþ olan

Sürekli hükümlü yetiþtiren hayatýmýzý kelepçeleyen adil olmayan
Bu keder coðrafyasýnda yaban sesiyle özgürlükten bahseden
Aðaçsýz yoksul topraðýmýza amansýz kader gibi gölgesini vuran
Kurallý kuralsýz bütün oyunlarýyla topraklarýmýza kök salan
Hayata ait yenilgilerimizi yüzümüze vuran direnç abidesi görsün