Her gün yeni bir orman yangýný- bugün yine 50 hektarlýk bir orman yangýný haberi var,sularýmýz tükeniyor,evimizdeki musluklardan sadece týsssssss sesi geliyor ,topraklarýmýz kurudu,sondaj yapýlarak 100-150 metreden çýkarýlan sular bile azaldý,ondan derinde su mu var,kaya mý bilemiyoruz.Bu da susuzluktan çatlayan verimli topraklarda yetiþmesi beklenen sebzelerin veriminin düþmesini veya daha olgunlaþamadan kurumasýný saðlýyor.

Türkiyemizin en güzel ve verimli ovalarýndan birinin içinde yaþýyorum:Küçük Menderes ovasý .Burada eskiden yanlýþlýkla elinden tohum düþse büyür,aðaç olur denirdi.Bundan çok deðil, 10-15 yýl önce boyumla bir pamuk tarlalarýnda koþturmak,býldýrcýnlarla oyun oynamak en büyük eðlencemdi.Þimdi ne pamuk tarlalarý kaldý,ne de býldýrcýnlar.Oysa yaz sonunda kendinizi bembeyaz kar havuzunda bulduðunuz pamuk tarlalarý ne kadar güzeldi,ne kadar çok mutlu ederdi pamuk üreticilerini.Önce pamuklar deðiþti tabi,rengarenk oldular,küf yeþilinden þeker pembeye pamuk tarlalarý da güzeldi ama saflýðýný kaybetmiþti bir kere.Sonra ne oldu bilmiyorum,þimdilerde nerdeyse hiç göremiyorum buralarda pamuk tarlasý.

Çocukluðumda okul yolu boyunca gördüðüm tütün balyalarý vardý.Kendir soyan kadýnlarý hatýrlýyorum hayal meyal.Kuru çalýlardan çýkan iplerle ne güzel oyunlar oynardýk.Sonralarý daha çok patates,karpuz,bazý yerlerde pirinç ekildiðini bile hatýrlýyorum.Çünkü su vardý.Baharlarý ve kýþlarý çaylarýn taþtýðýný,yollarýn kapandýðýný hatýrlýyorum.Küçük Menderes akardý yaz-kýþ.Sonra yazlarý akmaz oldu,þimdi kýþlarý bile akmýyor.Þimdi sadece inþaat firmalarýnýn zannederim kum aldýklarý, derin ama kuru bir nehir yataðý görmek mümkün.Söðüt ve kavak aðaçarý da kurudu gitti tabi nehir kenarýndaki.yer yer çöplüðe dönüþmüþ ya da kirli sularýn akýtýldýðý dere yataklarý çevresi için bir zamanlar güzellik kaynaðý olduðunu çoktan unutmuþ.Çocukluðumun en güzel sayfalarýndan biri de incir aðaçlarýydý.Dalýndan sarý sarý sarkan incirler,hiç bir çikolataya deðiþilmeyecek kadar güzeldi.Bal damlardý sanki içlerinden .Sýra sýra þeftali,kayýsý,erik ve üzümler bulunmaz bir nimetti bizim için.Bir de arýlar için.Arýlar ve biz çocuklar rakiptik doðal olarak.Arý kovanýna çomak sokma huyum o zamanlardan kalmadýr.:)

Sular tükendikçe,suyla hayat bulan yaþam ortaklarýmýz da yavaþ yavaþ yok oluyor,onlar yok oldukça da bizler yavaþ yavaþ ölüyoruz iþte,kaçýnýlmaz olan bu.Çiftçilik yaparak geçinen aileler,ekonomik sýkýntýlardan dolayý yeni arayýþlar içinde fidancýlýk yapýyor,çiçek üretiyor,hayvancýlýk yapýyor büyük sýkýntýlarla.Kuruyan toprak,nasýrlý ellerinde darmadaðýn olurken,güneþten daha çok yakýyor içini çiftçinin.Çocuklarýna kalýp topraðýný iþlemesini öneremiyor dertli anne,gelecek göremediði için.Küçük Menderes havzasý,ülkemizin en verimli ovalarýndan bir tanesi ama, yavaþ yavaþ kuruyor,yavaþ yavaþ ölüyor,kimse önlem almýyor.Baðrýna býçak gibi saplanan su tesisleri ovanýn suyunu çekiyor,aðaçlar kuruyor,kimse buna çözüm üretmiyor.Saðlýkta da vardýr bu,önemli olan hasta olmadan önce önlem almaktýr,son aþamaya gelmeden çözüm bulmaktýr.Yavaþ yavaþ ölüyoruz.Farkýnda mýsýnýz?