Çocuktum henüz sana göre
Kýrmýzý elbiselerim vardý benim,
Çiçekli rugan ayakkabýlarým bir de.
Gün geceye devrilirken gelirdin,
Alt dudaðýný uzatýp yukarý doðru üflerdin
Kahküllerin uçuþurdu sonbahar yapraklarý gibi.
Yeni yeni sigara içer olmuþtun
Ben büyüðüm derdindeydin, kendince .
Ýçli müzikler dinlerdin, dumanlarýný savurarak.
Bazen aðlar görürdüm seni,
Sorardým:
Yok bir þey küçük,
Gözüme bir þey kaçtý, derdin.
Ýnanmazdým,
Ya,
Yine de soramazdým.
Senin yemyeþil gözlerin vardý,
Derin derin bakardýn yosun yeþili...
Benimse gözlerim kahverengiydi,
Üzülürdüm çocuk aklýmca,
Neden yeþil deðildi, yosun yeþili?

Annem bir kazak örmüþtü yeni
Ortak noktam olmuþtu
Senin gözlerinin, benim kazaðýmýn
Yosun yeþili...
Geceleri bile giymek isterdim
Annem izin vermezdi:
-Ne tuhaf çocuksun böyle!
Pijama üstüne kazak olmaz, der de
Baþka bir þey demezdi...
Olsundu,
Üstümde deðilse de yosun yeþili
Yastýðýmýn yanýnda dursundu...
Aylar boyunca giydim o kazaðý
Senin gözlerinin, benim kazaðýmýn
yosun yeþili...
Akþam olunca tutuþurdu eteklerim
Sokaða çýkar geliþini beklerdim
Köþeyi dönünce pat diye çýkardým önüne
Beni görünce mutlu bir gülümseme yayýlýrdý yüzüne.
Sen de bilirdin orda olduðumu, beklediðimi
Ellerirni cebine atar çýkarýrdýn elma þekerimi...
Yosun yeþili gözlerin meneviþlenir, daha da koyulaþýr
Benimse yüreðimde onlarca kuþ cývýldaþýrdý.
Sen evinize girene kadar bakardým arkandan
Odanýn ýþýðý yanýnca koþardým ben de
Balkona çýkar izlerdim seni kimseye çaktýrmadan.

Þimdi yýllar geçti aradan
Annemi ziyarete gittim geçenlerde
O gösterdi bana eski albümlerde
Etrafý sararmýþ siyah beyaz bir resim:
Elimde elma þekeri
Üstümde en sevdiðim kazak,
Yosun yeþili
Bir ben, bir sen
Ah!!!
Bir de seni sevdiðimi bilsen...