Sen bu kadar zayýf,
bu kadar güçsüz olamazsýn.
Kalk hadi toparlan;
þöyle bir silkin, kendine gel!
Kaldýr kafaný, etrafýna bak;
hayat herþeyiyle devam ediyor,
yaþam seni yeniden çaðýrýyor iþte;
açmýþ kollarýný bekliyor baðrýna basmak için seni...

Kulak ver,
seni hayata getiren sese kulak ver.
O seni unutmadý, unutmaz...
Olsa olsa sen O’nu unutmuþsundur da
o yüzden düþmüþsündür bu duruma!

Hadi kalk artýk,
akýtma gözyaþýný boþuna.

Dimdik ayakta olman gerekiyor senin,
meydan okuman gerekiyor hayata ve zorluklarýna.

Bu kadarcýk acý seni yýldýramaz,
hiçbir þey yýldýramaz seni;
kalk artýk, hadi uyan...
Bak, yeni bir gün doðuyor bütün yaþananlarý unutturacak...
Sabah güneþi yüzüne vuruyor pýrýl pýrýl.
Uyan artýk,
daha ne bekliyorsun!...



10 Aralýk 2000