“Mi” soru eki… Böyle girdi hayatýmýza.Ona bu adý verdik yada verdiler ve biz öðrendik.Bir dersten ibaret oldu adý hayatýmýzda.Çok kurcalamadýk bu sevimli minnacýk “mi” yi…Mi hakikaten bir soru ekiydi ve hayatýmýzda oldu hep.Belki fark ettik belki etmedik.Ana rahminden bizimle çýktý bu minnacýk “mi” ve hepimizin baþýnda dolaþtý son nefesimize dek.. Çünkü bu minnacýk “mi” sorgu demekti,sorgulamaktýr.Sorgulamaksa düþünmektir,düþünmekse insaný insan yapan en büyük deðerdir.Düþündüðümüz kadar olduk bu hayatta.Söylediklerimiz ve yaptýklarýmýzla olduk.Çürütmediðimiz kalemlerimizle,tüketmediðimiz sözlerimizle olduk.Düþündükçe oldu tüm bunlar ve minnacýk,sevimli bir “mi” yaptý bunlarý bize…

“mi” bir yolculuk aslýnda hayatýmýzda.Yolculuða çýkmadan bir sürü “mi” doldururuz ceplerimize. Çeþitli mi versiyonlarý,büyüklü küçüklü hepsi yanýmýzdadýr. Acaba bir þey unuttuk “mu?” deriz.Yollar açýk “mý?” deriz.”Mi” bitip tükenmez asla.Ýþte ayný yolculukta olduðu gibi hayatýmýzýn baþlangýcýnda, süte muhtaç bir bebek halimizden saçlarý kýrlaþmýþ bir ihtiyar oluncaya dek yetecek “mi”ler vardýr ceplerimizde.Minnacýk “mi” ler bizlere çok þey yapar.Bazýlarýmýzýn rotasý olur,pusulasý…Yolunu buldurur ona.Bazýlarý “mi”siyle yolunu kaybeder.Bazýlarýmýz kocaman adamlar oluruz sorularýmýzla.Bazýlarýmýz boðuluruz umanýmýzda.”mi”ler yapar bunlarý minnacýk sevimli “mi”ler… Bakmýþýz hepimiz birer insan olmuþuz,bilim insaný… Sorguladýkça yenilere,iyilere yönelmiþiz…”Mi”lerimize ne kadar teþekkür etsek az olmuþtur bir bakarýz.”mi”leri fark etmesekte onlar hayatýmýzda,hayatýmýzýn atomu,hücresidirler.

“Mi”leri sevmeliyiz,herkes “mi”siyle barýþýk olmalý… Umarým hepimiz istediðimiz sahile ulaþýrýz.Ýyi “mi” li günler….