Gece... Gündüz...
seni gündüz gece anmak derdindeyim. Herkezlerden daha çok sevmek peþindeyim.Gönlümü aþkýndan yakmak niyetindeyim. Çünkü sen, sonsuzluðun simgesisin.Sen beþerin asla ulaþamadýðý yerdesin. Yýldýzlara dokundun sen, aðaçlarla konuþtun, ay'a bile sözünü geçirdin,muhteþemi sen yaþadýn, yaþarkende bizleri asla býrakmadýn. En baþta insandýn sen... Yetim doðdun,öksüz büyüdün... Senin de canýn acýdý sende yoruldun sende sýkýldýn... Sende döktün mübarek gözlerinden yaþlar... Sen de alýþveriþ yaptýn, sende þaka yaptýn, sende sevdin...Sen bizden uzak deðil sen bize en yakýn oldun.Sen uç noktalarýn dengesi, sen gönüllerin sevgilisisin. Sen Muhammed'sin. Aþk'larýn en güzelisin.