Daha henüz dokuzunda Gazze’li bir çocuðum ben
Dokuz
Sadece dokuz yaþýnda bir çocuk…
Ve dokuz yýllýk ömrüm, doksan yýla bedel
Her yýl baþka bir hüzne tutukludur hayatým
Zira çevremdeki haydut el ömrüme pergel

Topraklarým kan kokar benim
Ýs kokar
Barut kokar
Açlýk ve sefalet kokar…
Ne vahimdir ki dünya
Þu ufacýk gövdemden korkar

Çünkü benim gövdem iman doludur
Sevgi doludur
Hayat doludur
Aþk, vecd, hoþgörü ve barýþ doludur
Nitekim ki yolum, sadece ve sadece Allah yoludur

Kork dünya! Asýl bundan sonra kork benden
Çünkü adým adým ve damla damla büyüyorum gözlerinde
Ve görüyorum ki artýk kýymýk kýymýk eriyorsun içinde;
Zalim dünyanýn
Bense kartopu edasýyla gün be gün daha büyüyorum;
Aðladýkça, hýçkýrdýkça ve yandýkça…

Bak dünya! Ýyi bak yeryüzüne
Ve bana bak
Ben ki daha dün bebektim
Yapayalnýzdým ve üþüyordum
Ýlk depreniþim kahpece bir oyluðun tekmesiyle oldu;
Bebek tazeliðindeki yüzüme vurulan…

Bak iþte o zamandan bu güne çok þey deðiþti biliyor musun?
Çünkü þimdi aðabeyim var yanýmda
Bana destek olan
Ve sana kan kusturacak olan…

Hissediyorsun deðil mi?
Onun nasýl da çiçek gibi açtýðýný
Yeþerdiðini
Filizlendiðini
Ve çýð gibi büyüyor olduðunu…

Þimdi kork iþte dünya
Þimdi kork bizden
Zira bak saðýmda kardeþim
Solumda kardeþim
Ve önümde aðabeyim Türkiye, yürüyoruz artýk…
Yeni bir sistem
Yeni bir düzen
Ve yepyeni bir dünya için yürüyoruz;
Cesaretin varsa çýk þimdi önümüze…
Hele bir de on yaþýna bastýðým gün, gör artýk sen beni
Ya da istersen görme

Zira benim görülecek bir hesabým var seninle;
Çok büyük bir hesap…

Anladýn deðil mi?
*
Anladýn,
Anladýn sen anladýn
Hem de çok iyi anladýn...!



Mehmet Akif UÇAR