Yazmak deliliktir. Eðer ben akýllý bir adam olmuþ olsaydým, yazýlarýmla bir týmarhane kurup, satýr aralarýndan kendini akýllý sananlara göz kýrpmazdým. Yazmak; sözcükleri, harfleri eze eze yazmak, içini dökmek, sayýp sövmek, sevmek, gömmek, diriltmek, ters köþe yapmak, daðýlmak, toparlamak, çaðýrmak, itmek, ümit vermek, süründürmek, güldürmek, sýrýtmayý yok etmek, saçmalamak, mantýkla boðmak ... yazmak; ilah gibi. Cümlelerimde tehlikeli deniz yaratýklarý... Dalga dalga yayýlan derin acýlarýn diþ izleri yüreðimde... Aklým dað eþkiyasý gibi çýldýrmýþçasýna saða sola ateþ etmekte... Aklým keskin bir býçak... En sivri ve keskin ifadeler cümlelerimde... Deli fikirlerle kendimi kesmelerdeyim... Ben bir Spartacus... Bütün arenalarda kendimle savaþmaktayým... Bir isyan ateþidir ruhum, kendimi Roma'nýn ortasýnda yakmaktayým... Bu yüzden yazýlarým kan kokmakta, bu yüzden tüm þiirlerimdeki mýsralar yanmakta... Çýldýrasýya yazmakta parmaklarým... Parmaklarým bir küfür, orta parmaðýmýn büyüklüðünde... Yazmak deliliktir. Çýldýrasýya yazmak istiyorum. Bir cinnet geçirir gibi yazmak istiyorum. Delirdiðimi ve akýllý bir adam olmadýðýmý herkesin bilmesini istiyorum bu þapþal dünyada. Ben aklýmý oynatýyorum, her kelime oyununda. Mýsralar giydirirken bana hayatýn hoyrat elleri, ben þairliðe ve yazarlýða soyunmak istiyorum. Çýrýlçýplak olarak satýr aralarýnda koþmak, cümle sonlarýnda ise biri altta, biri üste iki nokta olmak istiyorum. Deli gibi seviþmek istiyorum, kelimelerin namuslarýyla. Bakir bir kelime dünyasý býrakmak istemiyorum. Ben aklýmý yazmakla bozuyorum. Siz benim düzgün cümleler kurduðumu sanýyorsunuz. Dümdüz aðaçlarýn eðri dallarýndaki yapraklar gibi size el sallýyorum. Sizlere yapraklar dolusu sonbaharlar yaþatýrken, rüzgarýn silip süpürdüðü gözyaþlarýnýzla bir saðanak yaðýþ kalýyor yürek kaldýrýmlarýnýzda. Delilik üþümektir. Yüreðim yüreðinize deðerken, duygularýmýz üþüsün, çýlgýn ve marazi bir tek satýr kalsýn bizden geriye istiyorum. Yüreðimin ve beynimin tavanýnda buluyorum, tozlu mýsralarý. Aklým bir çatý katý. Gözlerim yýldýzlarla dolduðunda, bakýþlarýmýn ýþýltýsý vurur satýrlara. Ýþte o zaman, þiirler bir Samanyolu olur. Mehtaplý gecelerimi vururum gözyaþlarýmla biriktirdiðim göllere. Her mýsra bir dal gibi düþer, þiir denizlerine. Kýzýl bir duyguya boðulurum o an. Akarým ellerinize.