• İzEdebiyat > Bilimsel > Felsefe |
1
|
|
|
|
|
Okur şunu iyi bilmelidir. Tarih salt geçmişten oluşan (ibaret) bir olgu ve olay değildir. Tarih hem olgudur. Hem yaşanandır. Hem yaşanacak olan olaylardır. Geçmiştir. Şimdidir. Her an ile gelecektir.
Tarih, geçen, geçmekte olan ve geçecek olandır. Tarih yaşayandır! Ama öyle yaşayandır ki geçmişiyle ölmüş ama bugünde. Bugün ile yaşayan ama sizin dışınızdadır. Sizin dışınızda hem geçmiş ile ölmüş hem şimdi ile doğmuş hem de az sonrası için sürekli gebelik ile sürekli doğacak olandır.
|
|
2
|
|
|
|
|
Doğa içinde var olmaya çalışıyoruz ama bir türlü doğanın bir parçası olduğumuzu kabullenemiyoruz.. .İlk çağda yada bu gün değişmeyen tek şey. Beyinde gerçekleşen kimyasal elektriksel bir takım süreçlerin parmak uçlarımızda gerçeklik bulmasıdır. |
|
3
|
|
|
|
|
Doğadaki üreme içinde bakımı yapılan bir yavru; uf demeden ebeveyni sırtımda taşımalıyım, demenin minneti içinde değildir. Bakımdan kesi-len yavru da kimsenin değildir. Bunun gibi totem alan içinde de tıpkı doğadaki gibi doğal yol ile doğumlar oluyordu. Kolektif birim zamandan ötürü yavru doğuranın ve doğurtanın bakım aitliği olmuyor o yapı aitli-ğinin bakım gözetim ve beslenme aitliği oluyordu. |
|
4
|
|
|
|
|
Köleci sisteme gelene kadar doğada alçak ayı, salak kertenkele, namussuz maymun, şerefsiz arı, müfteri inek, vicdansız bir sincap, çok vicdanlı bir kurt gibi en aşırı uçlar içinde alçalan; en aşırı uç içinde yükselen veya yalancı olan hemcinslerimiz de yoktu. |
|
5
|
|
|
|
|
El mantığı kolektif işleyiş üzerinde kişisi sahiplik iradesiydi. Bu irade ko-lektif iradeyi susturmuştu. El mantığı başta olmayandı. Ama başta ola-nın yerine kondu. Ne getireceği ne götüreceği hesaplanamayandı. Bi-linemeyendi. Gerçek olanın yerine kişi özneli anlayış ve anlatımları ko-yan tuzak söylemlerdi. Ancak vaatleri ile kişilere cazip gelen anlatım ahitleriydi.
|
|
6
|
|
|
|
|
İttifak girişmesiyle ilk kes dile getirilen kıyamet, tufan gibi kavramların bundan öte bir anlamı yoktu. Üreten meslekler nedenle yavaş yavaş unutulmağa, terk edilmeğe yüz tutan yamyamlık ittifak seremonisi içinde tarafların ittifakıyla bir kes ve meşru olarak son kes tekrarlanıyordu.
|
|
7
|
|
|
|
|
Spritüal akım Platon sembolizmiyle anılacaktı. Spritüaline Platon’un bulduğu bir düşünce değildi ama spritüaliler olan tüm düşünce Platonla bilinecekti. Platon'un idealar öğretisine göre bu dünya simülasyonlardan ve illüzyonlardan ibaretti. Dünya gölgeler alemiydi. İmmanuel Kant bu spritüali neyi "biz rüyanın rüyasını görmekteyiz" diye belirtecekti. Rüyamı değiştiremiyorum diyecekti. |
|
8
|
|
|
|
|
Kısacası ön ittifaklar üreten ilişki nedeniyle; birisi üreten ilişkinin kendisi olmak üzere sosyal mantıklı ikinci bir girişme seremonisini, öngörüyordu. Üreten ilişkinin kendisi iradeni, zorunlu, somut ve gerçekçi bir girişmeydi. Burada sosyal tabanlı ritüelin ikna edici kaynağı totemi mana anlayışıydı. Ve totemi hafızada var olan animizmdi (canlıcılıktı). |
|
9
|
|
|
|
|
Tarımcı grup da çoban grubun sorunlarını anlama ve anlatma bağlamı içinde çoban gruba göre yavaş olacaktı. Her meslek uğraşısı ve meslek dili o grup ya da sektör kişileri üzerinde öznel bir belirlenme olmakla bedensel uzluğu olan bir yetenekti.
|
|
10
|
|
|
|
|
Dahası köleci yabancılaşma içindeki yaklaşmaz lığın analitik düşünce-den yoksun yobazlığını sürdürmek için "cenneti anaların ayağının al-tında" sayan zorlama ve güzel söz oluğun söylemleriyle bu anlayışla-rımızı bir iyice pekişiriz. |
|
11
|
|
|
|
|
Kısaca ilk düzenli totem yapılar içine geçişte türümüze ait zorunlu olan kimi doğal referanslar totem yapılar içine eksen, çevrimi oldular.
İşin özü işin bağ enerjisi bu temel sağlatmalardı. Sosyal duygudaşlık, ortak özellikli seçilim yasası bu işe katkındı. Referans eylemleri hızlan-dıran etkiydi. Zaman zaman ekseni çevrimin zihinsel izahı yerine kon-dular. |
|
12
|
|
|
|
|
Kurban eti yiyen gruplar, kurban veren grubun canıyla kanıyla ruhuyla doluyordu. Karşı grubun canı kanı; kurban etini yiyen gruba geçiyordu. Böylece gruplar can kan kardeşi oluyordular. Ritüelin esası buydu.
Bu tutum ön ittifakın sosyal mantığıydı. Bu mantık totem mantığıydı. Ön ittifakın içine sokulan sosyal mantıklı bu ritüeldi. Bu ritüel ittifak içine sokulan bir totem hukuku olmakla ittifakta da totemi kardeşlik yürürdeydi.
|
|
13
|
|
|
|
|
İşte temel referanslar bunlarladır. Doğurma, doğurtma, üreme, yavru bakımı, kendisini tekrarlama ve görüleni tekrarlama temel referanslar içinde görülendi. Ama temel referans içinde iyi bir evlat olma iyi bir ana baba olmanın yetişme ve yetiştirmesi içinde olma yoktu. Kolektif yü-küm, köleci sistem içinde ana baba omuzuna yüklenirken iyi ana iyi baba olma diye ajite edilerek yansıtılmıştı. |
|
14
|
|
|
|
|
Bu durumda ineğin ne doğurması kendindendi. Ne inek üreten ilişki içindeydi. Ne ineğin üreten ilişki üzerine olan inşası vardı. Ne de ineğin yavruya bakıp, yavruyu gözeten bilgi sel yönelimi kendisindendi. Böyle olunca da hiçbir inek buzağısına veya danasına "iki elim yakanda” gibi böylesi vahşi ve manevi cebir ile bir baskı ve basınç uygulamaz.
|
|
15
|
|
|
|
|
Evrim kuramının ilginç bir yanı da herkesin onu anladığını zannetmesidir. Bunda hemfikiriz |
|
16
|
|
|
|
|
Oyun, eğlence tarzı bu gibi boş zaman etkinlikleri sizinle birlikte ve sizin dışınızda sayılan nedenler içinde belirir olan durumlardı. Kolektif birim zaman, boş zaman, boş zaman etkinlikleri gibi bu türden sair zamanlar gerçekleşmeden sırf temel referanslar var diyen bir gelişme içinde olamıyordunuz.
Temel referanslar gelişmeyi değil kolektif oluşu ortaya koyuyordu. Kolektif oluş ta kendi dışındaki nedenle, kendi dışındaki süreçleri ortaya koyuyordu. Köleci sistemin dediği gibi üretimi, arz-talep başlatmamıştı.
Dışınızdaki eylemden, dışınızdaki deneyden, dışınızdaki izlenim ve gözlemden önce düşünce (keyfi istek) yoktu. Bir kez, deneyden gelen düşünceler oluştu mu, artık deneyden gelen düşünceler de eylemleri etkiliyordu. Bu girişme içinde artık eylemden, gözlemden, depo bilinçten gelen düşünceler; düzenli, çevrimli eylemlerin başına konabiliyordu. Bu diyalektikti. |
|
17
|
|
|
|
|
İşte olup biten şuydu. Pratiğin verdiği bilgi imajı içinde üretim yapmanın imajı daha çok baskındı. Temel geliştirici ve temel beyinsel dönüştürücü olan sürdürülebilirlik, üretimden gelen imajın soyutlamalarıydı. Sisteme kolektif iliği veren anlayış şuydu; grubu yaşat ki yaşayasın. Bu imaj şimdi de zıddı durumla; gemisini kurtaran kaptan, deme imajına, dönüşmüştü. |
|
18
|
|
|
|
|
Bu saldırılar üretme olanağı içindeki gruba da yapılıyordu. Üreten grup ta saldırganlarına karşı ürettiği bu ürünlerden takdimeler de bulunmayı, o ürünü yamyam gruba sunmayı tutum edinmişti. Saldırganlar için önemli olan ölümü göze alıp illa bir kişiyi yemek değildi. |
|
19
|
|
|
|
|
İlk başlangıç koşulu içinde bir kolektifi oluşun için fedakarlığın, özgeciliğin ortaya çıkmasına gerek yoktu. Bir araya gelen süreç girişmeleri, kendisini kırpan, kendisini sınırlayan, kendisini kesime götüren yasalarla oluşurlar.
İşte kolektif yapılarda kopan köleci sistem de kendisi anlayışlı, kendi süreçlerini monarşi denilen yalın bir yalıtma alanları içinde başlattılar. Yalın başlayan süreç, kendisini giderek umulmadık karmaşık süreç içinde buluyordu. |
|
20
|
|
|
|
|
Binlerce yıl kolektif yapının iyi analık, iyi babalık, hayırlı evlat gibi anlayışı ve algısı yoktu. Yine dul, yetim, öksüz kalan kişileri, yoktu. Miras kavgası nedenle, ana babanın evladı; evladın ana babayı öldürmesi yoktu. Bana harçlık vermedi diye torunun ebeveyni öldürmesi yoktu. Ve bile bunlara dek psikolojik takıntılar ve ruh çökkünlükleri yoktu.
|
|
Anasayfa
