"Yarın sabah kalktığımda hala aynı ben olacaksam, bu uykunun ne anlamı var?" - Franz Kafka (kurgusal)"

Şiir > Bireysel

nostaljik

Künye

Şöyle hafif esmerim, / Karadanımdır / Bahar olsa başka iklimler

olumsuz

Cinnet

Kızgın kazanlarda kaynarken beynim, / Gecenin ziftine bürünür her yan… /

üzgün

Kıssdan Hisse

Anladım ki güvenin bittiği yerde saygı rüzgar olup sevgiyi bir toz gibi savuruyormuş gönül denen mabetten

Başa Dön