Şiir > Bireysel
nostaljik
Kandırmaca
Küçükken hep derlerdi ya gökkuşağının sonunda hazine var diye, onun gibi mi bu kandırmaca. Aslında sonu
üzgün
Yalnız
Gece silinirken avuçlarından usulca telaşsız / Özlemler kurarsın kendine acılarından bağımsız
nostaljik
Ayrılıgın da Bir Sevgilisi Var
yol mu yorgundu senden ayrı.. / yoksa sen mi yolsuzdun ayrılıklarından binbir aynı!.
karamsar
Aç Kapıyı Bezirganbaşı Çocukluğum İçerde Kaldı
başımda kumarbaz adam, / az önce rest çekti yüreğime /
üzgün
Bir Dağın Bir Dağa Küskünlüğü...
Bir Dağın Bir Dağa küskünlüğü / Sonra onu gördüm Darağacında,bir Baba..Ne kadarda uzağız
düşündürücü
Kendinde Bir Yer Kalmalı Saklandığın
Kendinde bir yer kalmalı saklandığın / Gizli bir cennet yasak bir masal
üzgün
Çığlık Uçurtması
önce ayaklarımı yürüdüm sana doğru / gittim ağlamaları için birkaç adam tuttum
