Şiir > Bireysel
nostaljik
Kandırmaca
Küçükken hep derlerdi ya gökkuşağının sonunda hazine var diye, onun gibi mi bu kandırmaca. Aslında sonu
düşündürücü
Belki de Bir Kuşluk Vakti Allah'a Yalvarmaktır Hayat
Hayat dediğin ne ki, be dostum / Kendini büyüttükçe senden gün çalan
üzgün
Bir Dağın Bir Dağa Küskünlüğü...
Bir Dağın Bir Dağa küskünlüğü / Sonra onu gördüm Darağacında,bir Baba..Ne kadarda uzağız
nostaljik
Ayrılıgın da Bir Sevgilisi Var
yol mu yorgundu senden ayrı.. / yoksa sen mi yolsuzdun ayrılıklarından binbir aynı!.
üzgün
Yalnız
Gece silinirken avuçlarından usulca telaşsız / Özlemler kurarsın kendine acılarından bağımsız
karamsar
Aç Kapıyı Bezirganbaşı Çocukluğum İçerde Kaldı
başımda kumarbaz adam, / az önce rest çekti yüreğime /
düşündürücü
Kendinde Bir Yer Kalmalı Saklandığın
Kendinde bir yer kalmalı saklandığın / Gizli bir cennet yasak bir masal