Şiir > Bireysel
üzgün
Yağmur ve Sevgimiz
hani beraber ıslanacaktık yağmurda, / sen değil miydin binlerce kez söz veren bana
üzgün
Bırak Gideyim
Bırak da gideyim artık geç olmadan çok / Sessizliğimi süreyim alnına en helalinden
üzgün
Aşk Ağlar
tüm pencereler ve kadınlar çoşkulu bir şarkıyı savururken üstüme alabileceğim bir gök yüzü topluyorum yırtık çocuk
nostaljik
Keman ve Çay
Dertlerin inleyen nağmeleri, kemanda ses. / İncelir hüzün telde içten içe, ten hüzne
nostaljik
Çilekeş Kentin En Güzel Kadını
Biraz hüzün verse sonbahar, kederi kışa taksim etsek / Buruşuk gömleklerimizle dolaşsak, çoraplarımızı
nostaljik
Kandırmaca
Küçükken hep derlerdi ya gökkuşağının sonunda hazine var diye, onun gibi mi bu kandırmaca. Aslında sonu
