Çay Sevdası
Yol alır soylu atlar yelelerinde veda. / Çayın soluğu buğu rengi kekliğin kanı.
Yol alır soylu atlar yelelerinde veda. / Çayın soluğu buğu rengi kekliğin kanı.
Hikayesi yarım kalmış bir özlemin satır aralarında can çekişen kelimeler kadar güçsüzüm sen olmadığın zaman dilimlerinde..
Boğazın sularına vururken ayın şavkı. / Semaverle demliği dillere destan ettin.
Her ayrılığın sonu, hüznün şarkısını söyler. Yaşamış olduklarından bir türlü kopamazsın. Özlemin, başkaldırışındır, fırtınaya dönüşür tutkuların.
Emirgân hazla huzur harmanında savrulur / Demliğin türküsüne billûrdan ses karışır
Yağmurlar bir dolu özlemle düşer toprağa / Nehrin ağlayışı denizin uzaklığınadır
Yaşarken, özlediğim şehirleri sevdim ben, / Terk edince pişmanlık olsun diye değil ama
Senin en güzel olduğun yer gözlerimdi / Siyah beyaz film gibi tadına varamadan