"Bir yazarın yazmadığı tek şey, kendi cenaze ilanıdır. Onu da başkaları halleder, merak etmeyin." – Mark Twain"

Bir Balığın Kuyruğuna Takıldı Düşlerin Zamanla Sevişmeleri

bahçelerde saklandı çocukluğun çırılçıplak sevdası / bir elma çaldı ağaçtan irade

yazı resimYZ

kırılıverdi cam/gözlerden düşen birkaç damlanın hırçınlığında
karaya oturdu bir balık
zehirlenmiş
kırmızı bir palyaçonun sahte gülüşüne takıldı hayat
bakir masumluğun bekareti delindi düşlerde
uçuverdi göklere çiçeklerin kızıl korkaklığına tutunmuş deli rüyalar
bahçelerde saklandı çocukluğun çırılçıplak sevdası
bir elma çaldı ağaçtan irade
balık uçtu
düş soldu

sımsıkı sarılıp hayata
koluna takıp yalnızlığı
esen meltemin serinliğine bıraktı
___duruluğu
rüyalara salınan deliliği
son bir kere daha çelip aklını
kaynattı kanını/güneş sıcağında
ardına koyduğu saatlere dönmeden
topladı nilüferleri bataklıklardan

... ben bir balığım
kırmızı bir palyaço balığı
içimde binlerce düş
salıverdim güneşi özgürlüğüne/düşlerimle
hırsızlığına vurulan damga kızıllığım

aşk
yalan
gerçek
düşler

balık
karaya
vurdu

düş
yangınları
sabaha
yağmur var

balık
öldü
düş
bitti

KİTAP İZLERİ

Nohut Oda

Melisa Kesmez

Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön