Cennette ölür gibi!
Denizde al emanetini Rabbim, denizlerde!
Seni bulayım o vakit ben; baktığım her yerde...
...Ne ada olsun ne de buzul dağları çevremde;
Boğulayım derya bellediğim, ilim-ü serde.
Bilen aklım sen olasın ve seven yüreğim de…
Leb gayrısı için kapansın; Allah desin sade!
Yalnız seninle mutmain olmuş şu kalbimi ise,
İlme doyur ki; seni bilsin yalnız seni hem de!
Ve nihayet ölür gibi cennette, can teslim edeyim denizlerde…
Çünkü ölüm; anca durak olur sana, ah bir boğulsam hu demde!