Kâbus belki de Rüya !
Öylesine çok seviyorum ki dalmayı rüyalara…
Keşke uyanmasam hiç diyorum, boğulsam bu deryada!
Çünkü seni görebildiğim yer, rüyalarım yalnızca!
Uykumda ise körkütük aşığız; sen bana, ben sana…
Lakin uyandığım andan tiksindiğim o her dakika,
Yıllar süren bir kâbus sanki… Ve inatlaşırcasına;
Şu bedbaht sensizlik, devam ediyor uyanık kalmaya;
Yalnızlıksa her akşam batmakta, doğmak için bir gün daha!