Sen her şeyi bilirsin; arar dururum boşuna
Yer tohumla sürülünceye kadar
Diken ve çalılarla siyahtır toprak
Aldırmaz gözyaşlarına ya da düşen yağmura
Sen her şeyi bilirsin; durup beklerim tek
Görmeyen gözlerim ve bomboş ellerimle
Son defa kalksın gözlerime inen perde
Ve aralansın ilk kez o büyük kapı ardına değin
Sen her şeyi bilirsin; bir türlü göremediğim
İnanıyorum yaşamayacağım boşuna
Biliyorum ruhlarımız yeniden buluşacak
Erişilmez o yüce tanrısal sonsuzlukta
Oscar Wilde ( Poems / page 172 )
Çev: Leyla Karaca
yumuşak g / 4.sayı