Kağıt ve Ben...

kaderler beyaz kağıt üzerine beyaz uçlu kalemle yazılmıştır...

yazı resim

Bilir misin
Kaç insanın
Düşlerinin, hayallerinin
Yaşadıklarının
Yaşamayadıklarının
Kısaca;
Hayat dağarcığının
Beyaz kağıtlara gömüldüğünü...

Ve o beyaz kağıtların
Nice yağmurlar, fırtınalar
Baharlar, Yazlar
Aşklar ve ihanetler gördükten sonra
İncelip beyazladığını...

Biz O'nda
O, Biz'de
Yaşayıp gitmekteyiz işte...
Biz O'nun
O, Bizim hikayemizi dinlemekte
Ve anlatmakta...

Buruşturup attığın her kağıt
Hayatın kendisinden bıktığı
Ve yerine yeni sevgililer bulup
Ayaklar altına aldığı
Eski bedenler, yorgun ruhlardır...
Açtığın her sayfa
Çevirdiğin her yaprak
Taze ve genç aşklardır
Avuçlarını sıkarak
Dünyaya gelen zinde çocuklardır...

Sen eskidikçe gözden düşerken
O eskidikçe değer kazanıyor...
Senin içindeki fırtınalar dinerken
Ümitler bir bir ölürken
O, yeni mevsimlerle
Taze goncalar olarak
Öteki ruhlarda diriliyor...
Seni götürüyor Başka diyarlara
Başka mevsimlere...
Kah bir mezar taşında "ağıt"
Kah bir dudakta ırlanan "türkü"...
Kah bir düş
Kah bir hüsran...

Yuvarlanıp gidiyoruz işte
Birkaç sayfalık kağıtta...

Ha Sen Kağıt
Ha Kağıt Sen...
Kalem mi?..
Ne Sen'de
Ne de O'nda...
] ]

Başa Dön