İçimdeki Med - Cezir...

Tvde sinema kanallarını gezerken tesadüfen rastladım Heidi filmine.. Bizim çocukluk-gençlik dönemimizin çizgi filmini sinemaya uyarlanmış olarak İzledim.. İzledim çünkü o filmlerde kalan ve artık ulaşılması hayal olan duyguları ve mutlu sonları, o muazzam sevinçleri yeniden hatırlamak, onlara olan özlemlerimi bir nebze gidermek adına oturup izledim..

yazı resimYZ

Tvde sinema kanallarını gezerken tesadüfen rastladım Heidi filmine..
Bizim çocukluk-gençlik dönemimizin çizgi filmini sinemaya uyarlanmış olarak
İzledim..
İzledim çünkü o filmlerde kalan ve artık ulaşılması hayal olan duyguları
ve mutlu sonları, o muazzam sevinçleri yeniden hatırlamak, onlara olan özlemlerimi
bir nebze gidermek adına oturup izledim..
Karlara saklanmış ılık sevinçler
Odun ve tezek ateşinde ısınan hayaller
Gül koulu bahar sabahlarına uyanan umutlar vardı..
Ve hepimizin mutlu sonlar ile biten hikayelerimiz
Gökten bir muştu gibi indiğine inandığımız mucizelerimiz vardı..
Onca YOKLUKLARIMIZı unutturan hatta yok sayan ne çok VARLARIMIZ vardı..
Küçük, küçücük ışıklarımız vardı devasa karanlıkları aydınlatan ve yok eden..
Bir tutam sevincimiz olurdu etrafımızdaki o koca karamsarlığı dağıtan..
Karlarda üşüyen ellerimiz
Çamura batan ayaklarımız
Yağmurun yıkadığı yüzlerimiz vardı..
Sokakları çınlatan kahkalarımız
Herkesle paylaştığımız, bölüştüğümüz gözyaşlarımız vardı..
Her şeyimiz doğaldı, el emeğiydi, göz nuruydu
Ve YÜREK TERİ idi..
Benim çocuklarım Matrix, Hary Potter izlerken ben neden bu yaşta Heidi izliyorum,
Gülen Gözleri, Neşeli Günleri izliyorum, bilmiyorum..
Kaybettiklerimi bulma ümidi mi?
Sanal dünyada erimiş ve uyumuş ruhumu uyandırmak,
Artık gözyaşını unutmuş fukara gönlümü doyurmak için mi?..
Şimdi duygu yoksunu sanal ve dijital dünyanın bize hediyesi (!) covid hastalığının
pençesinde koku ve tat duygusunu kaybetmiş BENLİĞİM anla ve kabul et ki ;
koku ve tadını kaybedeli çok oldu !..
Keşke kaybettiğimiz sadece ağız tadımız, eşyanın kokusu olsaydı ;
Dünyanın tadını kaybettik veya bozduk..
Ruhumuzun rengi ve kokusu kayboldu..
Artık Mutlu Sonlar ile biten hikayelerimiz de yok ;
gelecek üzerine durmadan korku ve heyula salan haberler,
kendini ve kurtuluşunu kimyevi tabletlere teslim etmiş insanlar var..
Metaverse çılgınlığına teslim olmuş egolarla
Melankolide yaşayan ruhların çılgın bir cinnet savaşı var çevrede..
Çok görmeyin bana Heidi filmini..
Gülen Gözler ve Neşeli Günleri lütfen..
Bu da benim içimdeki Med-cezir ;
Hem de dünyadaki tüm zirvelerden daha yüksek,
Tüm çukurlardan daha derin olan Med-cezir..

Başa Dön