"Herkes cennete gitmek ister ama kimse ölmek istemez. Pazartesi sendromuyla aynı mantık." – Mark Twain"

yazı resim

Maviyi çok seviyorum,seni de…
Zifiri karanlık dünlerden sonra,
Yepyeni bir ben yarattın bende.
Eskiden arta kalan ne varsa içime sindirdiğim,
Bir çırpıda siliverdin yüreğimden.
Ben en çok seni sevmiştim,tabii maviyi de…
Başucumda duran korkularımı sıradanlaştıran ellerini,gözlerini…
Ve kim bilir kaç sevgiyi sığdırdığın yüreğini.
Sen yarınlada şarkılarım,şarkılarda yarınlarımdın.
Artık yarınlar ükütüyor beni.
Gözlerime kan oturuyor,yüreğim bıçak sırtında…
Yüreğini yaşatıyorum yüreğimde,
Bir dizi acı saklıyorum sana tattırmak için.
El değmemiş baharlar,izi sürülmemiş yollar,
Ve bedeli olmayan mutluluklar…
Yolculuyorum gözyaşlarımı,
Hani sen ağlamamı istemezdin ya bir zamanlar.
Maviyi çok seviyorum,seni de…
Dizlerimi kanatan bu patikayı da…
Artık kedini inatla gizlemeyen baharı da…
Ben yalnızım şu yeryüzünde,yapayalnız.
Hata mı yaptım bir yerlede?
Ne kadar çabuk askıya alındı verilen sözler,vaatler…
Cehennemi yaşıyorum ellerinsiz,
Kolay değil geceleri tüketmek sensiz.
Sen başka yerde,ben başka yerde…
Sensizlik ne dayanılmaz işkenceymiş böyle.
Sırtımı dönüp çaresizliğe,
Bin bir ümitle seni bekliyorum.
İçime çöreklenen hasretinle baş edemiyorum.
Sesin yankılanıyor bomboş odada,
Bir bulup,bir kaybediyorum seni.
Nedir bu yakan göz bebeklerimi?
Yokluğun zehir ediyor bana gecelerimi.
Mavi bahane;ben yalnız seni seviyorum,seni…

]

KİTAP İZLERİ

Sırça Köşk

Sabahattin Ali

Sırça Köşk: Yıkılmaya Mahkûm Bir Düzenin Alegorisi Sabahattin Ali, son eseriyle sadece bir öykü kitabı değil, aynı zamanda cesur bir veda ve sarsılmaz bir ithamname
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön